قابلیت POE و کاربرد آن

قابلیت POE چیست؟

قابلیت POE یا Power over Ethernet استانداردی است که به کابل شبکه اجازه می دهد تا داده ها و برق را به طور همزمان با استفاده از یک کابل منتقل کنند. این به یکپارچه‌سازی سیستم اجازه می‌دهد تا دستگاه‌های برقی را در مکان‌هایی که فاقد مدار الکتریکی هستند مستقر کنند. علاوه بر این، PoE هزینه نصب سیم‌کشی الکتریکی اضافی را حذف می‌کند.

فناوری PoE داده ها را با سرعت 10/100/1000 مگابیت بر ثانیه و میزان پاور 15 وات، 30 وات، 60 وات و حداکثر 90 وات را توسط کابل های Cat5e، Cat6، Cat6a ارسال می‌کند. کابل های اترنت Cat7 و Cat8 برای حداکثر فاصله 100 متری استفاده می شوند. فناوری PoE متکی بر استانداردهای IEEE 802.3af، 802.3at و 802.3bt است که توسط مؤسسه مهندسین برق و الکترونیک تنظیم شده است و نحوه عملکرد تجهیزات شبکه برای ارتقای قابلیت همکاری بین دستگاه‌ها را کنترل می‌کند.

دستگاه‌های دارای قابلیت PoE، می‌توانند power sourcing equipment (PSE)، powered devices (PDs) یا گاهی اوقات هر دو باشند. دستگاهی که برق را منتقل می کند PSE است، در حالی که دستگاهی که تغذیه می شود یک PD است. اکثر PSE ها، سوئیچ های شبکه یا انژکتورهای PoE هستند که برای استفاده با سوئیچ های غیر PoE در نظر گرفته شده اند.

PSEs یا PDs:

همانطور که گفته شد تجهیزات PSE به دستگاه هایی اطلاق می شود که مسئول تامین جریان برق دستگاه های متصل مانند سوئیچ ها، هاب ها و انژکتورها هستند. دستگاه های PDs انرژی را از PSE ها دریافت می کنند. چند نمونه از PD ها عبارتند از دوربین های IP، VoIP و نقاط دسترسی بی سیم (WAP).

استانداردهای 802.3af و 802.3at PoE چیست؟

موسسه مهندسین برق و الکترونیک (IEEE) مسئول ایجاد استانداردهای PoE است. در حال حاضر سه استاندارد PoE موجود است. استاندارد 802.3af از 15.4 وات برق پشتیبانی می کند. اما حتی اگر تجهیزات منبع تغذیه 802.3at (PSE) بتوانند 15.4 وات برق را انتقال دهند، دستگاه های برقی (PDs) به دلیل اتلاف برق تنها می توانند به طور قابل اعتماد 12.95 وات برق دریافت کنند.
در سال 2009، IEEE استاندارد 802.3at (یا +PoE) را معرفی کرد. این استاندارد از توان 30 وات پشتیبانی می کند، اما مشابه استاندارد 802.3af، اتلاف توان باعث می شود که PD ها مقدار کمتری توان، به ویژه 25.5 وات برق را دریافت کنند.

802.3bt (همچنین به عنوان UPOE شناخته می شود) در سال 2018 تصویب شد و دارای دو نوع (نوع 3 و نوع 4) است که قدرت بالاتری را ارائه می دهد. استاندارد 802.3bt (نوع 3) از توان 60 وات پشتیبانی می کند و PD ها 51 وات را دریافت می کنند. استاندارد 802.3bt (نوع 4) از 100 وات پشتیبانی می کند که در انتهای گیرنده به 71.3 وات کاهش می یابد.

مزایای استفاده از تکنولوژی POE:

• صرفه‌جویی در زمان و هزینه: این صرفه‌جویی با کاهش زمان و هزینه‌های کابل‌کشی برق امکان‌پذیر می‌شود. کابل‌های شبکه نیاز به تکنسین برق ماهر ندارند و می‌توانند در هر جایی (دیوار، زمین، سقف) قرار داده شوند.
• انعطاف‌پذیری: بدون نیاز به وجود منبع و پریز برق، دستگاه‌هایی مانند دوربین‌های IP و اکسس پوینت های وایرلس می‌توانند در هر محلی که بیشتر مورد نیاز هستند، قرار داده شده و در صورت نیاز، به‌ راحتی تغییر مکان داده شوند.
• ایمنی: تأمین برق در تکنولوژی POE به‌شکل هوشمند انجام می‌شود و به‌گونه‌ای طراحی شده که تجهیزات شبکه را در مقابل کاهش و افزایش برق (نوسانات) و یا حتی نصب غلط محافظت می‌کند.
• قابلیت اطمینان: در POE به جای اینکه برق مورد نیاز تجهیزات موجود در شبکه توسط تعداد زیادی آداپتور تأمین گردد، از یک منبع تغذیه واحد که سازگار با استانداردهای جهانی است، تأمین می‌شود. همچنین می‌توان به‌عنوان پشتیبان و هنگام قطع برق از یک منبع تغذیه اضطراری استفاده کرد یا تجهیزات را برای خارج کردن از مدار شبکه و یا راه‌اندازی مجدد، از راه دور کنترل کرد.
• مقیاس‌پذیری: با توجه به اینکه برق از طریق کابل شبکه در اختیار قرار می‌گیرد، نصب و راه‌اندازی و توسعه اتصالات شبکه، ساده‌تر و بهتر انجام می‌شود.

انواع تکنولوژی POE: 

قابلیت POE به سه دسته تقسیم می شود: 

ـ POE: دستگاه ها با قابلیت POE دارای استاندارد IEEE 802.3af هستند و می‌توانند تا توان الکتریکی ۱۵٫۴ وات را در بستر کابل شبکه تولید کنند. این نسبت در سال ۲۰۰۳ معرفی شد و در حال حاضر در دستگاه های بسیاری از جمله برخی سوییچ های شبکه، اکسس پوینت های وایرلس، تلفن های VoIP، سنسورها، دوربین های مداربسته ساده و غیر متحرک و … مورد استفاده قرار می گیرند.

ـ +POE: نسل دوم POE به نام PoE Plus با استاندارد IEEE 802.3at شناخته می شود. دستگاه های دارای این قابلیت می توانند تا ۳۰ وات توان الکتریکی تولید کنند که تقریبا دو برابر نسل قبلی خود است. از این تکنولوژی در طیف بیشتری از دستگاه ها از جمله اکسس پوینت های پر مصرف، سنسورهای بیومتریک، نمایشگرهای LCD و دوربین های مداربسته پیشرفته تر قابل استفاده است.

ـ UPOE: نسل سوم پی او ای یا اصطلاحا RP PoE توسط استاندارد IEEE به نام ۸۰۲٫۳bt شناخته می شود و می تواند تا توان ۶۰ واتی (۲ برابر نسل قبل) را نیز تولید کند. UPOE به اندازه ای توان الکتریکی تولید می کند که بتواند یک سیستم ویدیو کنفرانس را راه اندازی کند.

ـ High-Power PoE: این قابلیت در سال 2018 توسعه یافت و دارای همان استاندارد ۸۰۲٫۳bt  می باشد که بهبود زیادی یافته و می تواند تا توان الکتریکی ۱۰۰ وات را تأمین کند. این نسل به منظور تأمین نیازهای تجهیزات پیشرفته شبکه و بازار رو به رشد اینترنت اشیا توسعه داده شده است. برای استفاده بهینه از این تکنولوژی باید از کابل های شبکه Cat6A به بعد استفاده شود.

رایج ترین تجهیزاتی که از قابلیت PoE استفاده می کنند:

1. تلفن‌های VOIP: کاربرد اولیه POE برای همین تلفن‌های ویپ بود و با استفاده از آن تنها لازم است تلفن‌ها را به یک پریز متصل کرد. همچنین می‌توان تلفن‌ها را از راه دور، درست مانند سیستم‌های آنالوگ قدیمی از مدار خارج کرد.
2. دوربین‌های IP: در حال حاضر اغلب دوربین‌های مدار بسته تحت شبکه دارای تکنولوژی POE هستند و به این ترتیب، استقرار و تغییر مکان آنها بسیار ساده‌تر شده است.
3. تجهیزات بی‌سیم: نقاط دسترسی wifi، بلوتوث و برچسب‌خوان‌های RFID به‌طور معمول مجهز به تکنولوژی POE هستند تا نیاز نباشد که حتماً در نزدیکی پریز برق مستقر شوند و براساس نقشه سایت، قابلیت جابجایی داشته باشند.

با این حال، PoE می تواند دستگاه های دیگر را نیز تامین کند، از جمله:

• PoE lighting
• ATMs
• IP intercoms
• Security card readers
• IP clocks

انواع مختلف کلاس PoE چیست؟

برای جلوگیری از برق رسانی بیش از حد یک PD، که می تواند طول عمر واحد را کوتاه کند، PD های سازگار با IEEE که به PoE متکی هستند در کلاس های مختلف طبقه بندی می شوند. کلاس های PoE با تعیین میزان توان موردنیاز یک PD، توزیع کارآمد توان را تضمین می کنند. PD هایی که به توان کمتری نسبت به نزدیکترین استاندارد PoE نیاز دارند، طبقه بندی توان پایینی را دریافت می کنند و به PSE اجازه می دهد تا مقدار توان اضافی را به سایر دستگاه های متصل اختصاص دهد.

علاوه بر این، PD های کم مصرف به سوئیچ های کوچکتری نیاز دارند زیرا خروجی وات کمتر گرمای زیادی تولید نمی کند. از سوی دیگر، آداپتورهای PoE غیرفعال همیشه همان مقدار توان را در همه زمان ها انتقال می دهند و معمولاً به عنوان “غیر استاندارد” توصیف می شوند.

انواع مختلف کلاس PoE به طور موثر به مذاکره قدرت بین PSE و PD کمک می کند. به عنوان مثال، تصویر زیر میزان توان تخصیص یافته به انواع کلاس های مختلف را برای استانداردهای 802.3at، 802.3af و 802.3bt نشان می دهد.

سوئیچ POE چیست؟

سوئیچ POE سوئیچی است که از فن آوری Power over Ethernet استفاده می کند. با استفاده از یک سوئیچ شبکه PoE دار، اتصال شبکه و منبع تغذیه PD (دستگاه تأمین شده) می تواند هر دو به طور کارآمد از طریق کابل اترنت تحقق یابد. در حال حاضر انواع مختلفی از سوئیچ های شبکه با قابلیت PoE در بازار موجود هستند. بر اساس تعداد پورت، این سوئیچ ها به 8، 12، 24، 48 پورت تقسیم می شوند. همچنین این سوئیچ ها در دو نوع مدیریتی و غیر مدیریتی نیز موجود می باشند.

بیشتر بخوانید: راهنمای خرید سوئیچ های POE

سوئیچ POE دار یا غیر POE و اینکه چرا به سوئیچ POE دار نیازمندیم؟

مزیت استفاده از سوئیچ شبکه POE دار نسبت به غیر POE کاملا مشخص است. سوئیچ های غیر POE به سوئیچی گفته می شود که امکان تأمین برق از طریق کابل های اترنت امکانپذیر نیست، بلکه تنها می تواند دیتاها را از این طریق منتقل نماید.

برای به دست آوردن PoE در این سوئیچ ها، باید از تجهیزات منبع تغذیه (PSE) مانند انژکتور PoE میان سوئیچ ها و PD استفاده شود. این انژکتور یا PSE های میانی می توانند ضمن دریافت سیگنال های داده از کابل متصل به سوئیچ غیر PoE، انرژی الکتریکی اضافه کنند، و سپس داده ها و قدرت را به PD ها (Power Devices) تحویل دهند.

برای این سوئیچ، فقط یک کابل برق برای سوئیچ و یک کابل شبکه برای اتصال PD ها لازم است. سپس PD را می توان مستقیماً به درگاه سوئیچ گیگابیت PoE برای انتقال داده و منبع تغذیه وصل کرد.

خرید کابل POE مناسب:

کابل مناسب برای سوئیچ poe چه کابلی است؟ برای سوئیچ‌های PoE از کابل اترنت معمولی استفاده می‌شود. اما نوع کابل اترنت به نرخ انتقال داده پورت PoE سوئیچ بستگی دارد. برای مثال پورت اترنت ۱۰/۱۰۰ مگابیت‌برثانیه، کابل Cat3 یا کابل‌های بهتر از آن مناسب یکدیگرند. برای پورت اترنت ۱۰۰۰ مگابیت‌برثانیه باید یکی از کابل‌های Cat5، Cat5e یا Cat6 را استفاده کرد.

اگر قصد استفاده از تجهیزات PoE با نرخ انتقال ۲.۵ گیگابیت، ۵ گیگابیت یا ۱۰ گیگابیت بر ثانیه را داشته باشید، بهتر است از کابل Cat6a یا از کابل های بهتر از آن  و یا کابل باکیفیت اترنت که از مس اصطلاحا بدون اکسیژن ساخته شده است، استفاده کنید.

مزایای استفاده از سوئیچ های POE در مقابل سوئیچ های غیر POE:

• انعطاف پذیری:

خلاص شدن از محدودیت های سوئیچ های غیر PoE که به PSE ها و کابل های اضافی احتیاج دارند و همچنین این امکان را می دهد تا PD هایی مانند دوربین های نظارت IP را بر اساس مکانی که باید به آنجا بروند نصب شوند. علاوه بر این، ترکیبی از سوئیچ PoE و فناوری بی سیم حتی می تواند محیط بدون کابل را ممکن سازد.

• سادگی:

بدون نیاز به در نظر گرفتن PSE های اضافی و مکان های نصب (مواردی که در سوئیچ غیر PoE اهمیت دارند)، سوئیچ PoE کل استقرار شبکه را ساده می کند. علاوه بر این، سوئیچ های PoE همچنین پروتکل مدیریت شبکه ساده (SNMP) را فعال می کنند، که روشی ساده تر برای نظارت و مدیریت سوئیچ فراهم می کند.

• مقرون به صرفه بودن:

با سوئیچ شبکه PoE، دیگر نیازی به خرید و نصب سیم های برق و پریز برق اضافی نیست که این عامل سبب صرفه جویی قابل توجهی در هزینه های نصب و نگهداری می شود.

عوامل محدود کننده استفاده از سوئیچ های POE:

ـ محدود کردن فاصله:

انتقال دیتا و جریان برق توسط کابل های اترنت در سوئیچ های POE عموماً تا 100 متر است. این مسافت 100 متری برای دانشگاه ها، رستوران ها و سایر شرکت ها یک محدودیت محسوب می شود.

ـ قدرت:

اگر به برق شبکه های PoE احتیاج دارید، باید اطمینان حاصل کنید که ظرفیت توان سوئیچ های PoE شما پاسخگوی نیاز شما است زیرا محدودیت برق بر اساس استانداردهای PoE و PoE Wattage وجود دارد.

حداکثر فاصله PoE:

PoE می تواند تا 100 متر را از سوئیچ شبکه یا هاب به کنترلر رابط شبکه (NIC) انتقال دهد. استانداردهای کابل کشی اترنت طول کل کابل کشی را به 100 متر محدود می کند، و این دورترین فاصله ای است که یک سوئیچ PoE می تواند داده های ساده را از طریق اترنت منتقل کند. با این حال، یک توسعه دهنده اترنت PoE می تواند این گستره را تا 4000 فوت افزایش دهد. توسعه‌دهنده‌ها امکان کنترل متمرکز در یک منطقه وسیع را برای شبکه‌هایی شامل شرکت‌ها، دانشگاه‌ها و عملیات‌های خرده‌فروشی بزرگ مانند مراکز خرید فراهم می‌کنند.

نحوه محاسبه قدرت PoE مناسب برای شبکه:

PSE ها که شامل سوئیچ های شبکه و هاب ها هستند که با توان PoE از پیش تعیین شده ای عرضه می شوند. از سوی دیگر، PD ها مانند دوربین های مداربسته IP  و همچنین Voip با نیازهای مختلف توان همراه هستند، که در کل باید کمتر از بودجه کل PSE ها باشد.

به عنوان مثال، یک سوئیچ گیگابیتی دسکتاپ دارای 8 پورت PoE، که در کل دارای توان پی او ای 130 وات و با استاندارد 802.3af سازگار است. بنابراین برای محاسبه می توان گفت حداکثر بازده در هر پورت 130 وات تقسیم بر هشت پورت خواهد بود که 16.25 وات در هر پورت است که به نزدیکترین استاندارد (در این مورد، استاندارد 802.3af) گرد شده است.

از آنجایی که PD های 802.3af فقط 15.4 وات برق می گیرند، توان باقی مانده بدون استفاده می ماند، بنابراین PD ها بیش از حد توان ندارند. همچنین این نکته را حتما در نظر بگیرید که اگر یک دستگاه دارای هشت پورت است، مدیران شبکه نباید این اشتباه را مرتکب شوند که فرض کنندمی توانند کل ظرفیت سوئیچ را  با دستگاه های 802.3at پر کرد.

برای محاسبه تعداد دستگاه های 802.3at که از یک واحد پشتیبانی می کند، کافی است مجموع بودجه PoE را بر حداکثر خروجی PoE تقسیم کنید. با مثالی که در بالا گفته شد، 130 وات (کل بودجه POE) را بر 30 وات (حداکثر خروجی PoE) تقسیم می کنیم عدد 4.33 به دست می آید که به عدد 4 گردمی کنیم. بنابراین، سوئیچ نمونه ما می تواند چهار دستگاه 802.3at را سرویس دهد. محاسبه حداکثر مقدار دستگاه های 802.3af به همین سادگی است: مجموع بودجه PoE را بر 15.4 وات تقسیم کنید.

آیا برای نصب سوئیچ های POE به کابل های مخصوصی نیازمندیم؟

خیر، بطور کلی از کابل های اترنت برای سوئیچ های PoE استفاده می شود و تنها وابسته به میزان انتقال پورت PoE نوع کابل نیز تغییر می کند. به عنوان مثال در پورت 10 / 100 می توان از کابل های Cat3 یا بهتر، و یا در پورت 1000 از کابل های Cat5/Cat5e/Cat6 استفاده کرد. هنگامی که در آینده قادر به استقرار دستگاه های 2.5G/5G/10G هستید، ممکن است به کابل های Cat5a یا بهتر نیاز داشته باشید.

بیشتر بخوانید: پچ پنل POE چیست؟

نحوه مجهز کردن دستگاه به POE:

برای مجهز کردن شبکه به تکنولوژی POE از دو روش زیر امکان پذیر است:

• استفاده از سوئیچ‌هایPOE

سوئیچ POE یک سوئیچ شبکه است که در آن امکان انتقال برق از طریق اترنت در نظر گرفته شده است. دستگاه‌های موجود در شبکه به‌ شکل عادی به این سوئیچ‌ها متصل می‌شوند و این سوئیچ است که مشخص می‌کند که آنها مجهز به تکنولوژی POE هستند یا خیر.

در نتیجه برق مورد نیاز هر یک را به‌صورت خودکار از طریق کابل اترنت منتقل می‌کند. سوئیچ‌های POE دارای کاربرد های متفاوتی هستند، از سوئیچ‌های  غیرقابل‌ تنظیم ارزان قیمت با تعداد پورت‌های کم تا سوئیچ‌های قابل‌تنظیم «رک‌مونت» (rack-mount) با تعداد پورت‌های بالا به بازار تجهیزات شبکع عرضه می‌شوند.

• استفاده از midspan یا تزریق‌کننده POE

با صرف هزینه بسیار کمتری می‌توان با استفاده از midspan، لینک‌های عادی شبکه یا بدون POE را مجهز به فناوری POE کرد. در حقیقت midspanها را می‌توان جهت ارتقاء شبکه‌های محلی موجود، مورد استفاده قرار داد و با روشی ارزان و مقرون به‌صرفه، در جایی که تنها نیاز به چند پورت POE است، به‌جای تهیه سوئیچ گران‌قیمت‌تربا  POE از آنها استفاده کرد.

هر یک از اتصالات شبکه را می‌توان با نصب midspan به‌سادگی مجهز به POE کرد و مشابه سوئیچ POE، تأمین برق دستگاه‌ها را به‌طور خودکار کنترل کرد. سوئیچ‌های midspan به‌شکل رک‌مونت و چندپورت و یا ارزان‌قیمت و تک‌پورت تولید میشوند.

آیا کامپیوتر یا سایر دستگاه های غیر PoE می توانند به PoE Switch متصل شوند؟ و آیا سوئیچ های PoE به دستگاه های غیر PoE آسیب می زنند؟

پاسخ به این سوال به نوع سوئیچ POE بستگی دارد. این سوئیچ ها در دو نوع اکیتو و پسیو موجود هستند. هنگامی که می خواهید سوئیچ POE خود را به دستگاه های غیر POE متصل نمایید حتما از سوئیچ های POE اکتیو استفاده کنید. سوئیچ PoE اکتیو نسبت به سوئیچ PoE پسیو از نظر ایمنی برتر است.

این سوئیچ ها دارای پورت PoE هستند که می توانند تشخیص دهند آیا دستگاه متصل، دستگاه PoE است یا خیر. هنگامی که درگاه های PoE با دستگاه های غیر PoE مانند رایانه یا لپ تاپ متصل می شوند ، سوئیچ PoE آن را تشخیص می دهد و به گونه ای وانمود می کنند که انگار این یک سوئیچ معمولی هستند.

به همین دلیل فقط به عنوان منبع تغذیه، از ویژگی های ارتباطات داده استفاده می کنند. سوئیچ های PoE پسیو، همیشه جریان الکتریکی را از طریق کابل اترنت با ولتاژ معین صرف نظر از اینکه دستگاه ترمینال از PoE پشتیبانی می کند یا خیر، ارسال می کند. بنابراین ممکن است رایانه ها و سایر دستگاه های غیر PoE را آتش بزنند. خوشبختانه سوئیچ های PoE که در بازار موجود هستند اکتیو بوده اما سوئیچ های PoE پسیو نیز هنوز توسط برخی فروشندگان عرضه می شوند.

تفاوت PoE اکتیو و پسیو:

سوئیچ POE اکتیو یا همان فعال (Active PoE Switch) ایمن‌تر و از امنیت بالایی نسبت به سوئیچ POE منفعل یا پسیو (Passive PoE Switch) برخوردار است. POE های فعال، پورت‌های PoE و سازگار یا ناسازگار بودن تجهیزات متصل به پورت‌ها با فناوری PoE را به‌طور خودکار تشخیص می‌دهد.

اگر تجهیزات غیر PoE مثل کامپیوتر و لپ‌تاپ‌ به پورت‌ PoE متصل باشند، سوئیچ poe اکتیو به طوری با آن‌ها تعامل می‌کند که گویی به سوئیچ عادی متصل شده‌اند. بنابراین، به آن پورت فقط دیتا و اطلاعات فرستاده میشود نه برق شهری. در حقیقت سوئیچ poe اکتیو از انتقال برق به تجهیزات غیر PoE خودداری می‌کند تا آن‌ها دچار آسیب نشوند.

اما سوئیچ poe پسیو همیشه بر روی کابل اترنت با ولتاژ مشخصی جریان الکتریکی می‌فرستد و اهمیتی نمی‌دهد که آیا وسیله متصل به سوئیچ با PoE سازگار است یا خیر. در نتیجه سوئیچ poe پسیو ممکن است به تجهیزات غیر PoE آسیب وارد نماید. سوئیچ poe اکتیو با استاندارد IEEE 802.3af، IEEE 802.a یا IEEE 802.bt سازگاری دارد و بر همین اساس به سه دسته تقسیم می‌شوند: سوئیچ  poe، سوئیچ +poe و سوئیچ ++poe.

اگر در محیطی از کابل‌های Cat5/Cat5e/Cat6، استفاده می شود. سوئیچ poe اکتیو اترنت ۱۰/۱۰۰/۱۰۰۰ مگابیت‌برثانیه را تا مسافت ۱۰۰ متر پشتیبانی می‌کند، اما سوئیچ‌های PoE پسیو به طور کلی فقط با اترنت ۱۰/۱۰۰ مگابیت‌برثانیه سازگارند. بهتر است بدانید سوئیچ‌های PoE فعلی در بازار عمدتا اکتیو هستند اما برخی کمپانی ها هنوز هم سوئیچ poe  پسیو تولید می‌کنند.

بیشتربخوانید:  تفاوت POE پسیو و اکتیو

سوئیچ های POE مدیریتی یا غیر مدیریتی: تفاوت میان این دو چیست؟

این سوئیچ های مدیریت شده یک سوئیچ است که امکان دسترسی به یک یا چند رابط را به منظور پیکربندی یا مدیریت از قبیل (Spanning Tree Protocol (STP، سرعت پورت، VLAN ها و غیره فراهم می کند و می تواند کنترل بیشتری بر ترافیک LAN شما و همچنین ویژگی های پیشرفته ای را برای کنترل این ترافیک ارائه دهد.

در عوض، سوئیچ کنترل نشده PoE فقط به دستگاههای اترنت امکان برقراری ارتباط با یکدیگر مانند کامپیوتر یا چاپگر شبکه را می دهد. این سوئیچ ها از قبل پیکربندی شده و اجازه هرگونه تغییر در این پیکربندی را نمی دهد.