آنچه در این مقاله می خوانید:

Rank در رم چیست

Rank در رم

رم (RAM) یا حافظه دسترسی یکی از مهم‌ترین اجزای سخت‌افزاری کامپیوترها و دستگاه‌های الکترونیکی یا تجهیزات شبکه است که نقش اساسی در عملکرد و کارایی سیستم‌ها ایفا می‌کند. عملکرد سریع رم به کامپیوتر این امکان را می‌دهد تا به‌طور موقت داده‌ها و اطلاعات مورد نیاز برای پردازش را در خود ذخیره کند و به پردازشگر یا CPU کمک می‌کند تا وظایف مختلف را به‌سرعت و با کارایی بیشتری انجام دهد. برای ذخیره اطلاعات به صورت موقتی بهترین گزینه استفاده رم می باشد.

در رابطه با ram ها موارد مختلفی وجود دارند که از اهمیت بالایی برخوردار هستند از جمله آن ها می توان به Rank در رم اشاره کرد. در واقع رنک یک اصطلاح به حساب می آید که در کنار کاربردها و مزیت هایی که دارد، توانسته انواع مختلفی را به خود اختصاص دهد. یکی از مفاهیم مهمی که در بحث رم مطرح می‌شود، مفهوم “Rank” است که نقش بسیار حساسی در نحوه طراحی و عملکرد رم‌ها در سرور دارد. در این مقاله قصد داریم تا اطلاعاتی در رابطه با RANK در رم را شرح دهیم، پس تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.

 

Rank در رم سرور چیست:

در حقیقت Rank در رم سرور به ساختار سازماندهی یا آرایش فیزیکی ماژول‌های حافظه اشاره دارد که بر نحوه دسترسی کنترلر حافظه سیستم تأثیر می‌گذارد. در واقع، Rank به تعداد بانک‌های حافظه موجود در هر DIMM (Dual In-Line Memory Module) اشاره دارد که به طور مستقل توسط کنترلر حافظه قابل دسترسی هستند.

این مفهوم به کارایی و نحوه مدیریت حافظه سرور کمک می‌کند. هر ماژول حافظه شامل تعدادی چیپ حافظه است که به صورت بانک‌های حافظه سازماندهی شده‌اند. هر Rank شامل مجموعه‌ای از چیپ‌های حافظه است که به طور همزمان توسط کنترلر حافظه آدرس‌دهی و فعال می‌شود.

به زبان ساده، Rank در رم به مجموعه‌ای از چیپ‌های حافظه اشاره دارد که به‌طور همزمان می‌توانند داده‌ها را به یک کانال حافظه ارائه دهند. هر Rank معمولاً تعدادی چیپ حافظه است که به‌صورت موازی با یکدیگر عمل می‌کنند تا دسترسی به داده‌ها را سریع‌تر و مؤثرتر کنند. یک ماژول رم ممکن است یک یا چند Rank داشته باشد و تعداد Rank‌ها می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر کارایی و عملکرد کلی سیستم داشته باشد.

برای درک بهتر Rank، می‌توان آن را به‌عنوان “ردیف‌های حافظه” تصور کرد که هر کدام به‌صورت جداگانه به کنترلر حافظه ارائه می‌شوند. وقتی یک ماژول رم دارای چندین Rank باشد، کنترلر حافظه می‌تواند به‌طور همزمان از چندین Rank برای دسترسی به داده‌ها استفاده کند، که این امر می‌تواند به بهبود سرعت انتقال داده‌ها و افزایش پهنای باند حافظه منجر شود اصطلاح “رتبه” یا همان رنک (Rank) توسط JEDEC (شورای مهندسی مشترک دستگاه های الکترونیکی)، سازمانی که استانداردهای صنعتی را برای بازار حافظه مدیریت می کند، ابداع شد. مفهوم رتبه برای همه انواع حافظه اعمال می شود، اما این عامل فقط در مورد سرورها به دلیل حجم زیادی از داده هایی که آنها مدیریت می کنند واقعاً مهم است.

 


 

بیشتر بدانید: آشنایی با رم سرورها و انواع آن

 


 

اهمیت Rank در رم سرور:

یکی از مفاهیم مهم در Rank، تفاوت بین Single Rank و Dual Rank است. که در ادامه به بررسی مفصل انواع رنک میپردازیم. ماژول‌های Single Rank تنها یک مجموعه چیپ حافظه دارند که همزمان با هم کار می‌کنند، در حالی که ماژول‌های Dual Rank دارای دو مجموعه چیپ حافظه هستند که می‌توانند به‌طور موازی داده‌ها را ارائه دهند. در برخی موارد، سیستم‌های پیشرفته‌تر می‌توانند از ماژول‌های Quad Rank (چهار Rank) یا حتی ماژول‌های با Rank بیشتر استفاده کنند.

ماژول‌های Dual Rank معمولاً عملکرد بهتری نسبت به Single Rank دارند، زیرا کنترلر حافظه می‌تواند بین Rank‌ها سوئیچ کند و از زمان‌های بیکاری حافظه (مواقعی که یک Rank مشغول است) استفاده بهینه‌تری کند. این فرآیند می‌تواند زمان تأخیر را کاهش داده و پهنای باند مؤثرتری را فراهم کند. با این حال، Dual Rank بودن ماژول‌های حافظه می‌تواند پیچیدگی‌هایی را نیز به همراه داشته باشد، از جمله اینکه برخی از مادربردها یا سیستم‌ها ممکن است به درستی از این نوع ماژول‌ها پشتیبانی نکنند یا محدودیت‌هایی در پشتیبانی از تعداد Rank‌ها داشته باشند

  • تأثیر Rank بر کارایی حافظه:

تعداد Rank‌ها می‌تواند تأثیر مستقیمی بر کارایی کلی حافظه داشته باشد. در سیستم‌هایی که از حافظه‌های Dual Rank یا بالاتر استفاده می‌کنند، معمولاً شاهد افزایش پهنای باند و بهبود عملکرد کلی حافظه هستیم. این افزایش عملکرد به دلیل توانایی کنترلر حافظه در مدیریت بهتر دسترسی به داده‌ها و استفاده از Rank‌های مختلف برای جلوگیری از توقف پردازش‌هاست. به عبارت دیگر، هنگامی که یک Rank مشغول سرویس‌دهی به درخواست داده‌ای است، Rank دیگر می‌تواند داده‌های جدیدی را فراهم کند و به این ترتیب زمان انتظار برای دسترسی به داده‌ها کاهش یابد.

با این حال، تعداد زیاد Rank‌ها می‌تواند مشکلاتی نیز ایجاد کند. برای مثال، سیستم‌های با تعداد بالای Rank ممکن است نیاز به ولتاژ بیشتری برای عملیات داشته باشند که این امر می‌تواند مصرف انرژی را افزایش داده و منجر به گرم شدن بیش از حد سیستم شود. علاوه بر این، برخی از مادربردها و کنترلرهای حافظه تنها تا تعداد معینی از Rank‌ها را پشتیبانی می‌کنند و ممکن است استفاده از حافظه‌های با Rank بالا منجر به عدم سازگاری یا کاهش سرعت عملکرد شود.

  • تأثیر Rank بر تأخیر (Latency):

یکی دیگر از جنبه‌های مهم در رابطه با Rank، تأثیر آن بر تأخیر یا Latency حافظه است. حافظه‌های Dual Rank معمولاً دارای تأخیر بیشتری نسبت به حافظه‌های Single Rank هستند. این تأخیر به این دلیل است که کنترلر حافظه باید بین Rank‌ها سوئیچ کند و این سوئیچ کردن می‌تواند به زمان‌بر باشد. هرچند این افزایش تأخیر ممکن است در برخی شرایط قابل توجه باشد، اما در بسیاری از موارد، افزایش پهنای باند و کارایی کلی که از طریق استفاده از حافظه‌های Dual Rank به دست می‌آید، می‌تواند تأخیر اضافی را جبران کند.

  • محدودیت‌های فیزیکی Rank‌ها:

یکی از محدودیت‌های اصلی در ارتباط با Rank‌ها، محدودیت‌های فیزیکی است. هر ماژول رم تنها می‌تواند تعداد محدودی چیپ حافظه را در خود جای دهد و این امر تعیین می‌کند که یک ماژول رم می‌تواند چند Rank داشته باشد. به طور کلی، ماژول‌های رم با ظرفیت بالا ممکن است به دلیل محدودیت‌های فیزیکی دارای چندین Rank باشند، در حالی که ماژول‌های با ظرفیت کمتر معمولاً به‌صورت Single Rank طراحی می‌شوند.

  • نقش Rank در سرورها و سیستم‌های پیشرفته:

در سرورها و سیستم‌های پیشرفته که نیاز به حجم بالای حافظه و سرعت بالای پردازش دارند، استفاده از ماژول‌های رم با چندین Rank بسیار رایج است. این سیستم‌ها معمولاً از رم‌های Dual Rank یا حتی Quad Rank استفاده می‌کنند تا بتوانند حجم بالاتری از داده‌ها را به‌طور همزمان مدیریت کنند و از پهنای باند حافظه بهینه‌تری بهره ببرند. در این نوع سیستم‌ها، کارایی حافظه اهمیت بسیار زیادی دارد و استفاده از حافظه‌های با چندین Rank می‌تواند تأثیر بسیار مثبتی بر عملکرد کلی سیستم داشته باشد.

 

مهندسی Rank در رم سرور:

Rank در رم

 

رتبه حافظه بلوک یا ناحیه ای از داده است که با استفاده از برخی یا همه تراشه های حافظه روی یک ماژول ایجاد می شود. رتبه یک بلوک داده است که 64 بیت عرض دارد. در سیستم‌هایی که از کد تصحیح خطا (ECC) پشتیبانی می‌کنند، 8 بیت اضافی اضافه می‌شود که باعث می‌شود بلوک داده 72 بیت باشد.

بسته به اینکه یک ماژول حافظه چگونه مهندسی می شود، ممکن است یک، دو یا چهار بلوک از مناطق داده با پهنای 64 بیت (یا در مورد ماژول های ECC 72 بیت عرض) داشته باشد. رتبه و چهار مرتبه. Crucial روی برچسب ماژول به عنوان 1Rx4، 2Rx4و 2Rx8 یا مشابه نشان می دهد.

x4 و x8 به تعداد بانک‌های موجود در قطعه یا تراشه حافظه اشاره دارد. این تعداد، نه تعداد تراشه‌های حافظه جداگانه روی PCB است که رتبه ماژول تمام شده را تعیین می‌کند. به عبارت دیگر، اگر یک ماژول دارای تراشه‌هایی در دو طرف PCB باشد، که آن را دو طرفه می‌کند، بسته به نحوه مهندسی آن تراشه‌ها، همچنان می‌تواند تک‌رتبه، دو رتبه یا چهار رتبه باشد.

از آنجایی که یک رتبه 64 یا 72 بیت است، یک ماژول ECC ساخته شده از تراشه های x4 به هجده تراشه برای یک رتبه (18 x 4 = 72) نیاز دارد. یک ماژول ECC ساخته شده از تراشه های x8 تنها به 9 عدد از آنها برای رتبه نیاز دارد (9 x 8 = 72). یک ماژول ساخته شده از هجده تراشه x8 دارای رتبه دوگانه خواهد بود (18 x 8 = 144، 144/72 = 2). یک ماژول ECC که دو برابر تراشه‌های x8 دارد، به چهار رتبه تبدیل می‌شود (36 x 8 = 288، 288/72 = 4).

داشتن یک ماژول دو یا چهار رتبه مانند ترکیب دو یا چهار ماژول DRAM در یک ماژول است. به عنوان مثال، می‌توانید فوراً از چهار ماژول RDIMM 4 گیگابایتی به یک ماژول RDIMM 16 گیگابایتی با رتبه چهار گیگابایتی بروید (با فرض اینکه سیستم با RDIMMهای 16 گیگابایتی سازگار است).

نقطه ضعف ماژول های با رتبه بالاتر این است که گاهی اوقات سرورها محدودیتی در تعداد رتبه هایی دارند که می توانند آدرس دهی کنند. به عنوان مثال، یک سرور با چهار اسلات حافظه ممکن است در مجموع به هشت رتبه محدود شود. این بدان معناست که شما می توانید چهار ماژول تک رتبه ای یا چهار ماژول با رتبه دوگانه را نصب کنید، اما تنها دو ماژول چهار رتبه ای را نصب کنید، زیرا نصب بیشتر از تعداد رتبه هایی که می توان آدرس داد بیشتر خواهد شد.

راه های مختلفی وجود دارند که شما می توانید به نوع ماژول به کار گرفته شده در حافظه موقتی و یا رم پی ببرید. بدین صورت که اگر با سه اصطلاح 1RX4 یا 2RX4 و یا 2RX8 برخورد کردید، می توانید به راحتی متوجه این موضوع شوید. چرا که هر کدام از گزینه های ذکرشده می توانند نوع ماژول شما را مشخص کنند. در واقع می توانیم اینطور بیان کنیم که هر کدام از نشانه ها نقش یک لیبل را دارند و از این طریق می توانند کمک بسیار بزرگی برای شما باشند.

اگر بر روی رنک رم، لیبل 1Rx  را مشاهده کردید نشانه این بوده که ماژول شما Single-Rank است. لیبل 2Rx  نشان دهنده ماژول Dual-Rank می باشد. شاید این سوال برای شما به وجود آمده باشد که منظور از عبارتی مانند x4 و یا x8 چیست. این دو عبارت به شما نشان می دهند که بر روی هر چیپ ماژول رم چه تعداد بانک حافظه به کار گرفته شده است.

 

انواع Rank در رم سرور:

در رم‌های سرور، Rank یکی از ویژگی‌های کلیدی است که تأثیر زیادی بر کارایی، ظرفیت و ساختار حافظه دارد. انواع Rank در رم‌های سرور بر اساس تعداد «مجموعه‌های موازی از چیپ‌های حافظه» تعریف می‌شود. هر ماژول رم می‌تواند یک یا چند Rank داشته باشد که این تعداد مستقیماً با ظرفیت حافظه و پهنای باند آن در ارتباط است. در زیر انواع مختلف Rank که در رم‌های سرور استفاده می‌شوند توضیح داده شده‌اند:

  1. Single Rank (تک‌ رتبه)

Rank در رم

ماژول‌های Single Rank تنها یک مجموعه چیپ حافظه دارند که در هر لحظه به کنترلر حافظه دسترسی دارند. این ماژول‌ها ساده‌ترین نوع Rank محسوب می‌شوند و معمولاً در سیستم‌های کامپیوتری با نیازهای پردازشی کمتر یا در شرایطی که ظرفیت حافظه اهمیت چندانی ندارد، مورد استفاده قرار می‌گیرند.

ویژگی‌ها:

  • هر ماژول شامل یک Rank است.
  • توانایی مدیریت داده به صورت ساده و سریع.
  • تأخیر کم‌تر به دلیل عدم نیاز به سوئیچ کردن بین Rank‌ها.
  • در مقایسه با سایر انواع Rank، ظرفیت کمتری دارند.

مزایا:

  • تأخیر کمتر (Latency کمتر).
  • پشتیبانی گسترده توسط مادربردهای مختلف.

معایب:

  • ظرفیت و پهنای باند کمتر در مقایسه با Dual Rank و Quad Rank.
  1. Dual Rank (دو رتبه)

Rank در رم

ماژول‌های Dual Rank دارای دو مجموعه چیپ حافظه هستند که به‌طور موازی به کنترلر حافظه متصل هستند. در این حالت، در هر لحظه تنها یک Rank فعال است و زمانی که یکی از Rank‌ها مشغول است، کنترلر حافظه می‌تواند به Rank دیگر دسترسی پیدا کند. این کار باعث می‌شود که از زمان‌های بیکاری حافظه جلوگیری شود و عملکرد کلی سیستم بهبود یابد.

ویژگی‌ها:

  • شامل دو Rank است.
  • در مقایسه با Single Rank، ظرفیت حافظه و پهنای باند بیشتری فراهم می‌کند.
  • زمان‌های سوئیچ بین Rank‌ها منجر به تأخیر اندکی در دسترسی به داده‌ها می‌شود.

مزایا:

  • افزایش کارایی و پهنای باند.
  • ظرفیت بالاتر نسبت به Single Rank.

معایب:

  • پیچیدگی بیشتر در مدیریت حافظه.
  • ممکن است برخی مادربردها به‌درستی از Dual Rank پشتیبانی نکنند.
  • افزایش جزئی در تأخیر (Latency) به دلیل سوئیچ بین Rank‌ها.
  1. Quad Rank (چهار رتبه)

Rank در رم

 

ماژول‌های Quad Rank از چهار Rank چیپ حافظه تشکیل شده‌اند. این ماژول‌ها در سرورهایی که نیاز به حجم زیادی از حافظه و پهنای باند بالا دارند، بسیار کارآمد هستند. استفاده از چهار Rank در این ماژول‌ها به کنترلر حافظه این امکان را می‌دهد که داده‌ها را با کارایی بالاتری مدیریت کند و از زمان‌های بیکاری بین Rank‌ها استفاده مؤثرتری بکند.

ویژگی‌ها:

  • شامل چهار Rank است.
  • ظرفیت بسیار بالا در مقایسه با Dual Rank و Single Rank.
  • پهنای باند بسیار بیشتر، مناسب برای سرورهایی با بار کاری سنگین.

مزایا:

  • ظرفیت و پهنای باند بیشتر.
  • بهینه برای سرورها و سیستم‌های با بار پردازشی سنگین.

معایب:

  • افزایش تأخیر به دلیل سوئیچ بین Rank‌ها.
  • نیاز به پشتیبانی مناسب از طرف مادربرد و کنترلر حافظه.
  • ممکن است محدودیت‌های بیشتری در سازگاری با مادربرد داشته باشد.
  1. Octal Rank (هشت رتبه)

ماژول‌های Octal Rank یا هشت Rank یکی از پیشرفته‌ترین و حجیم‌ترین انواع رم‌های سرور هستند که از هشت مجموعه چیپ حافظه تشکیل شده‌اند. این نوع ماژول‌ها معمولاً در سرورهای بسیار بزرگ و تخصصی که نیاز به حجم بالای حافظه برای پردازش‌های پیچیده دارند، استفاده می‌شوند.

ویژگی‌ها:

  • شامل هشت Rank است.
  • بالاترین ظرفیت و پهنای باند در میان تمام انواع Rank‌ها.

مزایا:

  • مناسب برای سرورهای با حجم کاری بسیار بالا و پیچیده.
  • پشتیبانی از حجم بسیار بالای حافظه.

معایب:

  • تأخیر بیشتر در مقایسه با سایر Rank‌ها به دلیل سوئیچ مداوم بین Rank‌ها.
  • نیاز به مادربردهای بسیار پیشرفته برای پشتیبانی از این نوع رم.

 

  1. LRDIMM و RDIMM: Rank در ماژول‌های مختلف

در سرورهای پیشرفته، دو نوع ماژول حافظه بسیار رایج هستند که در آن‌ها Rank‌ها نقش حیاتی دارند:

LRDIMM (Load-Reduced DIMM): نوعی ماژول رم است که از یک بافر یا “حافظه نهان” استفاده می‌کند تا بار الکتریکی که بر روی باس حافظه ایجاد می‌شود، کاهش یابد. این ویژگی باعث می‌شود که LRDIMM‌ها بتوانند از تعداد بیشتری Rank (معمولاً تا هشت Rank) پشتیبانی کنند. این نوع ماژول‌ها معمولاً در سرورهای با ظرفیت حافظه بالا و بار کاری سنگین استفاده می‌شوند.

RDIMM (Registered DIMM): ماژول حافظه‌ای است که از رجیستر برای کاهش بار الکتریکی استفاده می‌کند، اما در مقایسه با LRDIMM تعداد Rank کمتری دارد. این ماژول‌ها معمولاً تا چهار Rank پشتیبانی می‌کنند. RDIMM‌ها در مقایسه با LRDIMM‌ها عملکرد سریعتری دارند ولی ظرفیت کمتری ارائه می‌دهند.

 

تفاوت رم Single Rank و Dual Rank:

Rank در رم

 

رم‌های Single Rank و Dual Rank از نوع حافظه‌های رم (RAM) هستند که در سیستم‌های کامپیوتری استفاده می‌شوند. این دو نوع اصطلاحاً به تعداد رنک‌های موجود در هر ماژول رم اشاره دارند. رنک‌ها در واقع گروه‌هایی از تراشه‌های حافظه هستند که به صورت مستقل از هم فعالیت می‌کنند.

تفاوت‌ها:

  1. Single Rank (SR):
    • در رم Single Rank، تراشه‌های حافظه به صورت یک رنک در هر سوکت حافظه قرار دارند.
    • این نوع رم‌ها عموماً دارای عملکرد بهتری نسبت به رم‌های Dual Rank هستند، به ویژه در برنامه‌هایی که به نوعی از پهنای باند بالا نیاز دارند.
    • پشتیبانی از کلاک بالاتر و توانایی اجرای سریع‌تر دستورات ممکن است در رم‌های Single Rank بهتر باشد.
  2. Dual Rank (DR):
    • در رم Dual Rank، تراشه‌های حافظه به صورت دو رنک در هر سوکت حافظه قرار دارند.
    • این نوع رم‌ها معمولاً ارزان‌تر از رم‌های Single Rank هستند و می‌توانند برای کاربردهای عمومی و کاربردهای کمیاب پهنای باند کافی داشته باشند.
    • در برخی موارد، استفاده از رم‌های Dual Rank می‌تواند بهبودی در ظرفیت حافظه سیستم به ارمغان آورد.

در کل، انتخاب بین استفاده از رم Single Rank و Dual Rank بستگی به نیازهای سیستم شما دارد. اگر نیاز به عملکرد بالا و پهنای باند بیشتر دارید، رم‌های Single Rank مناسب‌تر ممکن است باشند، در حالی که اگر به دنبال ظرفیت بالا و هزینه کمتر هستید، رم‌های Dual Rank گزینه خوبی می‌توانند باشند.

Rank یکی از مفاهیم کلیدی در طراحی و عملکرد حافظه‌های رم است که تأثیر قابل توجهی بر سرعت، پهنای باند و کارایی کلی سیستم دارد. ماژول‌های رم با تعداد Rank‌های بیشتر معمولاً کارایی بهتری ارائه می‌دهند، اما این افزایش کارایی با هزینه‌هایی از جمله تأخیر بیشتر و مصرف انرژی بالاتر همراه است. انتخاب بین ماژول‌های Single Rank، Dual Rank یا حتی ماژول‌های با Rank بیشتر بستگی به نیازهای سیستم و سازگاری آن با مادربرد و کنترلر حافظه دارد.

همچنین انواع Rank در رم‌های سرور شامل Single Rank، Dual Rank، Quad Rank و Octal Rank است. هرکدام از این انواع مزایا و معایب خاص خود را دارند و انتخاب بین آن‌ها به نیازهای خاص سرور و بار کاری آن بستگی دارد. سیستم‌های با بار کاری سنگین‌تر و نیاز به حافظه بالاتر معمولاً از ماژول‌های حافظه با تعداد Rank بیشتر استفاده می‌کنند، در حالی که سیستم‌های کوچک‌تر و سبک‌تر ممکن است از Single Rank یا Dual Rank بهره ببرند.

 

برای خرید انواع رم سرور  با گارانتی معتبر مستر شبکه بر روی لینک کلیک کنید 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

محبوب ترین محصولات