پروتکل Link Aggregation یا LAG چیست

پروتکل LAG چیست:

پروتکل Link Aggregation یا همان LAG (Link Aggregation Group) یک تکنولوژی شبکه است که امکان ایجاد یک پیوند شبکه با پهنای باند بالا با استفاده از چندین لینک فیزیکی را فراهم می کند. در این روش، چندین لینک فیزیکی بین دو دستگاه شبکه به یکدیگر متصل می شوند و به عنوان یک لینک اصلی در نظر گرفته می شوند. این باعث افزایش پهنای باند و افزایش قابلیت اطمینان شبکه می شود.

وقتی که از پروتکل Link Aggregation استفاده می شود، تلفیق پهنای باند لینک ها به گونه ای صورت می گیرد که به عنوان یک لینک اصلی و واحد شناخته می شود. این به معنی این است که اگر چندین بسته دیتا و اطلاعات در شبکه وجود داشته باشد، آن ها به صورت همزمان بر روی چندین لینک فیزیکی ارسال می شوند.

همچنین، اگر یکی از لینک ها خراب شود، ترافیک شبکه به صورت خودکار بر روی لینک های دیگر منتقل می شود و از این طریق میتوان اطمینان حاصل کرد که پایداری شبکه بیشتر خواهد شد. استفاده از پروتکل Link Aggregation در شبکه های بزرگ و پیچیده، به عنوان یک راهکار ارتباطی با پهنای باند بالا، بسیار کاربردی است.

با استفاده از این پروتکل، می توان پهنای باند شبکه را به صورت چشمگیری افزایش داد. این به این معنی است که بیشترین پهنای باند قابل انتقال بین دو دستگاه در شبکه با استفاده از چندین لینک فیزیکی در LAG قابل استفاده است.

بیشتر بخوانید: معرفی پروتکل های LoRaWAN و LoRa

به عنوان مثال، اگر دو لینک فیزیکی با پهنای باند 1 گیگابیت در ثانیه به شبکه اضافه شود، پهنای باند قابل استفاده بین دو دستگاه مانند: سوئیچ شبکه به 2 گیگابیت در ثانیه افزایش می یابد. با افزایش تعداد لینک های فیزیکی در LAG، حداکثر پهنای باند موجود بین دو دستگاه افزایش می یابد، اما در نظر داشته باشید که تنها پهنای باندی که بین دو دستگاه موجود است، قابل استفاده است.

به عنوان مثال، اگر دو دستگاه با چهار لینک فیزیکی با پهنای باند 1 گیگابیت در ثانیه به هم وصل شوند، پهنای باند کل فقط 2 گیگابیت در ثانیه است، اما به علت توزیع بار ترافیک بین چهار لینک، این روش بهبود قابل توجهی در عملکرد شبکه دارد.

همچنین، پروتکل Link Aggregation به عنوان یک راهکار امنیتی نیز می تواند استفاده شود. با استفاده از این تکنولوژی، می توان از افزایش قابلیت اطمینان شبکه به علت توزیع بار ترافیک بین چندین لینک فیزیکی برای پیشگیری از از بین رفتن شبکه در صورت خرابی یکی از لینک ها، استفاده کرد.

نحوه عملکرد پروتکل Link Aggregation چیست:

پروتکل Link Aggregation در شبکه ها با استفاده از چندین لینک فیزیکی، یک لینک واحد ایجاد می کند تا پهنای باند بیشتری در شبکه فراهم شود و از افزایش قابلیت اطمینان شبکه نیز بهره گرفته شود. نحوه عملکرد Link Aggregation به این صورت است که:

استفاده از LAG در شبکه های بزرگ و پیچیده بسیار مفید است. به عنوان مثال، در شبکه هایی که برای انجام فعالیت های سنگین داده ای مورد استفاده قرار می گیرند، مانند: پخش فیلم و صدا در زمان واقعی، با استفاده از LAG، پهنای باند بالاتری در دسترس قرار می گیرد و کیفیت خدمات بالاتری فراهم می شود.

همچنین، استفاده از LAG در صنایعی که نیاز به انتقال داده های بزرگ دارند، مانند: شبکه های ابری و شبکه های سرور، بسیار مفید است. در این صنایع، پهنای باند بالا و قابلیت اطمینان شبکه، از اهمیت بسیاری برخوردار هستند و استفاده از LAG می تواند در بهبود عملکرد و کاهش هزینه های این صنایع موثر باشد. در کل، لیستی از کاربردهای LAG به شرح زیر می باشد:

1. اولین گام در استفاده از LAG، متصل کردن چندین لینک فیزیکی بین دو دستگاه شبکه است. این لینک ها ممکن است به صورت کامل (full-duplex) یا نیمه کامل (half-duplex) باشند.
2. بعد از اتصال لینک ها، این لینک ها به عنوان یک لینک واحد در نظر گرفته می شوند. این به این معنی است که ترافیک به صورت توزیع شده بین این لینک ها ارسال می شود. هر لینک فیزیکی به عنوان یک عضو از گروه LAG در نظر گرفته می شود.
3. انتقال ترافیک بین دو دستگاه شبکه با استفاده از LAG، از طریق تعدادی الگوریتم توزیع بار انجام می شود. این الگوریتم ها می توانند بر اساس مقدار ترافیک، ظرفیت لینک، میزان کیفیت خدمات و سایر مشخصه های شبکه، تنظیم شوند.
4. در صورتی که یکی از لینک ها خراب شود و دیگر قابل استفاده نباشد، ترافیک به صورت خودکار بر روی لینک های دیگر منتقل می شود. این باعث افزایش قابلیت اطمینان شبکه و جلوگیری از از بین رفتن شبکه در صورت خرابی یکی از لینک ها می شود.

مزایای Link Aggregation چیست:

از دیگر مزایای استفاده از پروتکل Link Aggregation می توان به موارد زیر اشاره کرد:

1. افزایش سرعت انتقال داده ها: با استفاده از پروتکل Link Aggregation، پهنای باند بین دو دستگاه شبکه افزایش می یابد و این باعث افزایش سرعت انتقال داده ها می شود.
2. افزایش قابلیت اطمینان شبکه: با استفاده از LAG، اگر یکی از لینک ها خراب شود، ترافیک به صورت خودکار بر روی لینک های دیگر منتقل می شود و از این طریق اطمینان از پایداری شبکه بیشتر می شود.
3. سهولت در مدیریت شبکه: با استفاده از LAG، تعداد دستگاه های مورد نیاز برای انجام ارتباطات شبکه کاهش می یابد و این باعث سهولت در مدیریت شبکه می شود.
4. افزایش کیفیت خدمات: با افزایش پهنای باند شبکه، کیفیت خدماتی که نیاز به پهنای باند بالا دارند، نظیر پخش فیلم و صدا در زمان واقعی، بهبود می یابد.
5. کاهش تعداد دستگاه: های مورد نیاز برای انجام ارتباطات شبکه
6. افزایش کیفیت خدماتی: که نیاز به پهنای باند بالایی دارند، نظیر پخش فیلم و صدا در زمان واقعی

اصطلاحات رایج در لینک Link Aggregation:

وقتی می‌خواهند میان دو دستگاه از پروتکل Link Aggregation استفاده کنند؛ از چندین اصطلاح استفاده می شود که بهتر است اینجا به طور کوتاه اشاره‌ای داشته باشیم:

• LAG گروهی از درگاه‌ها یا پورت‌ها که به یکدیگر از طریق Link Aggregation متصل شوند را Link Aggregation Group یا LAG می‌گویند. برندهای مختلف از عبارت‌های دیگری مانند: port-channel یا bond و team هم استفاده می‌کنند.
• Scheduling Algorithm سیاست یا قاعده‌ای که تعیین می‌کند بسته‌ها میان درگاه‌های یک تجمیع لینک چگونه منتقل شوند را Scheduling Algorithm می‌گویند.
• LACP پروتکل فعالی که اجازه می‌دهد در یک تجمیع لینک بتوان درگاه‌ها را مدیریت کرد و مثلا یک درگاه را حذف و درگاه دیگری را اضافه کرد؛ Link Aggregation Control Protocol می‌گویند.

نحوه تنظیم پروتکل Link Aggregation چیست:

همانطور که متوجه شدید پروتکل Link Aggregation یا به اختصار LAG، یک پروتکل شبکه است که برای تجمیع چندین لینک فیزیکی به یک لینک منطقی استفاده می‌شود. این کار به منظور افزایش پهنای باند و افزایش همچنین اطمینان‌بخشی شبکه انجام می‌شود. برای تنظیم LAG، مراحل زیر را می‌توانید دنبال کنید:

1. تعیین لینک‌های فیزیکی: لینک‌هایی که قرار است به LAG متصل شوند باید تعیین شوند. این لینک‌ها باید از نوع یکسان باشند و به یک VLAN خاص تعلق داشته باشند. همچنین باید مطمئن شوید که تنظیمات سرعت و دو طرفه‌سازی (duplex) برای همه لینک‌ها یکسان است.

2. تنظیم LAG: برای تنظیم LAG، باید یک لینک واحد برای این لینک‌های فیزیکی ایجاد کنید. برای این کار می‌توانید از یکی از پروتکل‌های LAG شامل LACP یا PAGP استفاده کنید. در این مرحله باید تنظیماتی مانند: حالت LAG، حالت فشرده‌سازی (hashing) و نوع ترافیک (Layer 2 یا Layer 3) برای LAG تنظیم شود.

3. اعمال LAG: پس از تنظیم LAG، باید آن را اعمال کنید. برای اعمال LAG، باید این لینک واحد را به دستگاه‌های مربوطه معرفی کنید. سپس باید تنظیمات VLAN و سایر تنظیمات مرتبط را برای این لینک واحد تنظیم کنید. در کل، تنظیم LAG یک فرایند پیچیده است که نیاز به دانش فنی و تخصصی دارد. بهترین روش برای تنظیم LAG، استفاده از راهنمایی‌های تخصصی مرتبط با سوئیچ و تجهیزات شبکه است.

دقت داشته باشید که متاسفانه یک راهنمای کلی برای نصب و راه‌اندازی پروتکل Link Aggregation برای تمامی دستگاه‌ها وجود ندارد. سوئیچ‌های برندهای مختلف و دستگاه‌های شبکه هر شرکتی از یک سیستم و روش برای پیکربندی Link Aggregation استفاده می‌کند.

به طور کلی؛ باید وارد پنل سوییچ یا دستگاه شبکه شوید و از بخش مدیریت درگاه‌های یا Link Aggregation یا LAG، درگاه‌هایی که باید برای تجمیع لینک استفاده شوند را انتخاب و تعریف کنید که اطلاعات را ارسال یا دریافت کنند. باید برای هر دو دستگاه این تنظیمات را به صورت قرینه انجام دهید. معمولا در دفترچه راهنمای سوییچ‌ها؛ روش تجمیع لینک به طور کامل توضیح داده شده است. دقت کنید که باید هر دو دستگاه از قابلیت پروتکل Link Aggregation پشتیبانی کنند و با یکدیگر سازگار باشند.