آشنایی با انواع شبکه وایرلس

شبکه وایرلس چیست؟

شبکه وایرلس شبکه ای است که از امواج رادیویی برای اتصال دستگاه ها استفاده می کند، بدون اینکه نیازی به استفاده از هر نوع کابل شبکه باشد. یک شبکه بی سیم افراد را قادر می سازد بدون سیم، با داده ها و اطلاعات ارتباط برقرار کرده و به آنها دسترسی پیدا کنند. این توانایی، گسترش شبکه ها را در قسمت های مختلف ساختمان، شهر یا تقریباً هر جای دنیا فراهم می کند. این نوع شبکه بسیار راحت است زیرا نیازی به اتصال سیم برای پشتیبانی از هر دستگاه یا سیستم را از بین می برد.

دستگاه هایی که معمولاً برای شبکه های بی سیم مورد استفاده قرار می گیرند شامل کامپیوترهای شخصی، لپ تاپ ها، تلفن های همراه امروزی و دستیارهای دیجیتال شخصی (PDA) هستند. شبکه های بی سیم مانند شبکه های سیمی کار می کنند، با این حال ، شبکه های بی سیم باید سیگنال های اطلاعاتی را به فرم مناسب، برای انتقال از طریق رسانه هوا تبدیل نمایند.

شبکه های بی سیم اهداف زیادی را دنبال می کنند. در بعضی موارد از آنها به عنوان جایگزین کابل استفاده می شود، در حالی که در موارد دیگر برای دسترسی به داده های یک شرکت از مکان های از راه دور استفاده می شود.

شبکه های بی سیم به دستگاه های از راه دور اجازه می دهد بدون مشکل به هم متصل شوند، این دستگاه ها به طور مستقل چند متر یا چند کیلومتر دورتر هستند و نیازی به شکستن دیوارها برای عبور کابل ها یا نصب اتصالات نیست. این امر باعث شده تا استفاده از این فناوری بسیار پرطرفدار شود و به سرعت در حال گسترش باشد.

امواج رادیویی از طریق بسیاری از دستگاه ها منتقل می شوند، اما مستعد تداخل هستند. به همین دلیل، همه کشورها به مقرراتی نیاز دارند که محدوده فرکانس را تعیین کند. علاوه بر این، امواج رادیویی محدود به یک منطقه جغرافیایی نمی شوند. به همین دلیل، اگر اطلاعات ارسالی رمزگذاری نشده باشند، یک هکر می تواند به راحتی به یک شبکه گوش دهد. بنابراین، باید تمام اقدامات لازم برای اطمینان از حریم خصوصی داده های منتقل شده از طریق شبکه های بی سیم انجام شود.

مهمترین عنصر در شبکه بی سیم دستگاه اکسس پوینت است. عملکرد اصلی این دستگاه پخش سیگنال های بی سیم به فرکانسی است که دستگاه ها می توانند آن را شناسایی کرده و به آن پاسخ دهند.

انواع شبکه وایرلس:

شبکه های بی سیم را می توان با توجه به منطقه کاربرد و دامنه سیگنال در چهار گروه خاص WLAN ،WMAN ،WWAN ،WPAN طبقه بندی کرد.

علاوه بر این، شبکه های بی سیم را می توان به دو بخش گسترده تقسیم کرد: کوتاه برد و بلند برد.

شبکه های بی سیم کوتاه برد مربوط به شبکه هایی است که درون یک منطقه محدود هستند. این مورد در مورد شبکه های محلی (LAN) مانند ساختمان های سازمانی، مدارس، کارخانه های تولیدی یا خانه ها و همچنین شبکه های شخصی (PAN) که کامپیوترهای قابل حمل در نزدیکی یکدیگر نیاز به برقراری ارتباط دارند، صدق می کند. فرکانس های موجود از کشوری به کشور دیگر متفاوت است.

متداول ترین باند فرکانسی در فرکانسهای 2.4 گیگاهرتز و 5 گیگاهرتز هستند که در اکثر نقاط دنیا در دسترس هستند. در دسترس بودن این فرکانس ها به کاربران امکان می دهد بدون دریافت مجوز و بدون هزینه، شبکه های بی سیم را راه اندازی کنند.

در شبکه های بلند برد، اتصال به طور معمول توسط شرکت هایی ارائه می شود که اتصال بی سیم را به عنوان سرویس می فروشند. این شبکه ها مناطق وسیعی مانند یک کلانشهر (WMAN)، یا استان یا کل کشور را در بر می گیرند. هدف شبکه های برد بلند ارائه پوشش بی سیم در سطح جهانی است. متداول ترین این شبکه ها، شبکه بی سیم گسترده (WWAN) است.

ـ WLAN (Wireless Local Area Network):

شبکه های محلی بی سیم (WLAN) به گونه ای طراحی شده اند که دسترسی بی سیم را در مناطقی با دامنه معمول تا 100 متر فراهم می کنند و بیشتر در خانه، مدرسه، آزمایشگاه یا محیط های اداری استفاده می شوند. این به کاربران امکان می دهد تا در یک منطقه تحت پوشش محلی حرکت کنند و همچنان به شبکه متصل باشند. شبکه های WLAN براساس استاندارد IEEE 802.11 ساخته شده اند که با نام تجاری Wi-Fi به بازار عرضه می شوند

IEEE 802.11 یک خانواده از استانداردهای مختلف برای شبکه های محلی بی سیم است.

IEEE 802.11b اولین استاندارد پذیرفته شده بود که از حداکثر 11 مگابیت بر ثانیه در فرکانس 2.4 گیگاهرتز پشتیبانی می کند. سپس، استاندارد IEEE 802.11g به عنوان جانشین پهنای باند بالاتر برای IEEE 802.11b طراحی شد. یک اکسس پوینت IEEE 802.11g از استاندارد های 802.11b و 802.11g پشتیبانی می کند. به طور مشابه، یک لپ تاپ با کارت IEEE 802.11g امکان دسترسی به نقاط دسترسی 802.11b و همچنین 802.11g را خواهد داشت.

به این دلیل که شبکه های بی سیم مبتنی بر 802.11g از همان باند 2.4 گیگاهرتز استفاده می کنند که 802.12g از آن استفاده می کند. حداکثر سرعت انتقال برای اتصال بی سیم IEEE 802.11g پنجاه و چهار مگابیت در ثانیه است، اما در صورت ضعف سیگنال رادیویی یا تشخیص تداخل، از 54 مگابیت بر ثانیه به طور خودکار کاهش می یابد.

ـ WPAN(Wireless Personal Area Network):

شبکه های بی سیم منطقه شخصی (WPAN) براساس استاندارد IEEE802.15 ساخته شده اند. آنها امکان برقراری ارتباط در محدوده کوتاه، حدود 10 متر را دارند. این شبکه، اتصال بی سیم به دستگاه هایی را که فضای شخصی فرد را احاطه کرده اند فراهم می کند و اجازه می دهد تا برای طیف گسترده ای از دستگاه ها مانند تلفن های هوشمند و PDA با راه حل های کم مصرف و ارزان اجرا شود.

WPAN انرژی کمتری مصرف می کند، ارتباطات کوتاه برد را فراهم می کند، هزینه کمی دارد و ارتباط متصل دستگاه های مختلف را در فضای شخصی افراد فراهم می کند. چنین شبکه هایی بر روی فناوری هایی مانند بلوتوث، IrDA ، ZigBee یا UWB پخش می شوند.

به عنوان مثال بلوتوث برای ماوس بی سیم، صفحه کلید و هدست هندزفری در نظر گرفته شده است. IrDA برای اتصال های نقطه به نقطه بین دو دستگاه برای انتقال داده و همگام سازی فایل در نظر گرفته شده است، ZigBee برای شبکه های بی سیم با قابل اطمینان بالا طراحی شده است شبکه های نظارت و کنترل شبکه و UWB به لینک های چندرسانه ای با پهنای باند بالا متمایل شده است.

Bit Rate تعداد بیت های منتقل شده یا دریافت شده در واحد زمان است (واحد: bps یا bit/s).

ـ WMAN (Wireless Metropolitan Area Networks):

شبکه های بی سیم متروپولیتن (WMAN) سومین گروه از شبکه های بی سیم است. WMAN ها براساس استاندارد IEEE 802.16 ساخته می شوند که اغلب WiMAX نامیده می شود. این فناوری امکان اتصال چندین شبکه در یک کلان شهر مانند ساختمان های مختلف در یک شهر را فراهم می کند، که می تواند جایگزین یا پشتیبان برای قرار دادن کابل های مسی یا الیافی باشد.

WiMAX یک فناوری ارتباطی است که از معماری نقطه به نقطه(Point to Point) با هدف ارائه داده های بی سیم پرسرعت از طریق شبکه های کلان شهرها استفاده می کند. این امر باعث می شود شبکه های بی سیم کوچکتر با WiMAX و ایجاد یک WMAN بزرگ به یکدیگر متصل شوند.

کابل کشی WiMAX شبیه Wi-Fi است، اما در فواصل بیشتر پوشش را فراهم می کند. در حالی که Wi-Fi برای پوشش دهی در مناطق نسبتاً کوچک، مانند دفاتر در نظر گرفته شده است، WiMAX با دو باند فرکانس از 2 گیگاهرتز تا 11 گیگاهرتز و از 10 گیگاهرتز تا 66 گیگاهرتز کار می کند و می تواند حدود 70 مگابیت بر ثانیه را از فاصله 50 کیلومتری به هزاران کاربر از یک ایستگاه پایه منتقل کند.

ـ WWAN (Wireless Wide Area Network):

شبکه های بی سیم منطقه گسترده فراتر از 50 کیلومتر هستند. این نوع شبکه ها را می توان در مناطق وسیعی مانند شهرها یا کشورها از طریق سیستم های ماهواره ای متعدد یا سایت های آنتن تحت مراقبت یک ارائه دهنده خدمات اینترنتی (ISP) نگهداری کرد.

ـ شبکه ترکیبی(Hybrid Network):

در یک شبکه سیمی، تمام دستگاه ها باید از طریق کابل فیزیکی با یکدیگر متصل شوند. از طرف دیگر، یک شبکه بی سیم نیاز به ایجاد اتصال بی سیم در جایی دارد که همه دستگاه ها متصل شده و با کمک یک Access Point بی سیم اصلی به یکدیگر پاسخ دهند.

در یک شبکه ترکیبی استاندارد یک (Access Point)AP ترکیبی وجود دارد که به سیگنال های بی سیم و همچنین سیم متکی است. یک روتر معمول سیگنال Wi-Fi را منتقل می کند اما شامل پورت هایی است که می توانند از طریق کابلهای اترنت به هر مودم یا کابل DSL متصل شوند. وقتی صحبت از Hybrid Network می شود، پیکربندی های مختلف شبکه وجود دارد. با این حال، متداول ترین مورد این است که هر دستگاه سیمی به درگاه های Ethernet روتر وصل شود.

شبکه ترکیبی به دلیل قابلیت دسترسی و صرفه جویی در هزینه محبوب است. به عنوان مثال، اگر در خانه خود اتصال اترنت داشته باشید و دستگاه بی سیم بخرید، برای راه اندازی شبکه بی سیم مجبور نیستید کل سیستم اتصال خود را از نو راه اندازی کنید. شما فقط باید یک روتر بی سیم به شبکه فعلی خود اضافه کنید، همین امر برای یک شبکه تجاری نیز صادق است.

ـ شبکه بی سیم Ad Hoc(Wireless Ad Hoc Network):

به معنای واقعی کلمه، Ad hoc به معنای چیزی بداهه یا وسیله ای موقت است. بنابراین، وقتی نوبت به تعریف آن از نظر فناوری بی سیم می رسد، شبکه بی سیم Ad Hoc نوعی شبکه بداهه و درخواستی است که از دستگاهی به دستگاه دیگر کار می کند. در این تنظیمات شبکه، بدون اتصال اول به روتر بی سیم یا Access Point می توان بی سیم دستگاهی را به دستگاه دیگر متصل کرد. از آنجا که شبکه بی سیم Ad Hoc می تواند بدون هیچ زیرساخت موجود خود را حفظ کند، غیرمتمرکز است و به عنوان یک شبکه نظیر به نظیر در نظر گرفته می شود.

برای انتقال داده ها از یک نقطه به نقطه دیگر به روتر بی سیم یا Access Point مرکزی متکی نیست. گره ها(node) در برقراری ارتباط با یکدیگر و بدون هیچ مانعی آزاد هستند. یک گره در این تنظیمات می تواند به عنوان یک دستگاه واحد تعریف شود که داده ها را به دستگاه های اطراف دریافت یا منتقل می کند. از آنجایی که شبکه های ad hoc در هر محیط و تحت هر شرایطی می توانند ایجاد شوند، این کیفیت آنها را برای سازمان های بزرگتر، SME ها یا استفاده های شخصی عادی ایده آل می کند.

جهت آشنایی با انواع توپولوژی شبکه حتما ویدئو زیر را مشاهده کنید:

ویدئو انواع توپولوژی شبکه

امنیت شبکه وایرلس:

شبکه های بی سیم معمولاً به اندازه شبکه های سیمی ایمن نیستند. شبکه های سیمی در ابتدایی ترین سطح خود، داده ها را بین دو نقطه A و B ارسال می کنند که توسط کابل شبکه متصل می شوند. با این حال، شبکه های بی سیم داده ها را از هر جهت برای هر دستگاهی در محدوده پخش می کنند. شبکه سیمی را می توان در لبه های شبکه (edge) ایمن کرد، به عنوان مثال، با محدود کردن دسترسی فیزیکی و نصب فایروال ها. یک شبکه بی سیم با همان اقدامات در دسترس، در برابر شنودها آسیب پذیر است. بنابراین، شبکه های بی سیم برای حفظ امنیت به تلاش متمرکزتری نیاز دارند.

 مزایا و معایب شبکه وایرلس:

مزایا و معایب شبکه های بی سیم نسبت به شبکه های سیمی از جمله تحرک، مقرون به صرفه بودن و سازگاری دارای مزایای اساسی هستند، اما معایبی مانند امنیت نیز وجود دارد. در زیر، مزایا و معایب اصلی شبکه بی سیم در مقابل شبکه سیمی ذکر شده است.

مزایا:

ـ افزایش کارایی:

بهبود ارتباطات داده منجر به انتقال سریع اطلاعات در مشاغل و بین شرکا و مشتریان می شود. به عنوان مثال، افراد فروش می توانند از راه دور قیمت ها را در هنگام تماس های فروش بررسی کنند.

ـ  پوشش و تحرک بهتر:

سیم ها شما را محدود می کند. بی سیم به این معنی است که شما می توانید بدون از دست دادن اتصال، بدون نیاز به کابل یا آداپتورهای اضافی شبکه های دفتر خود دسترسی داشته باشید.

ـ انعطاف پذیری:

کارمندان مستقر در دفتر می توانند بدون نشستن در کنار کامپیوترهای اختصاصی باهم شبکه شوند. این می تواند منجر به سبک جدید کاری مانند کار در منزل یا دسترسی مستقیم به داده های شرکت در زمان حضور در سایت مشتری شود.

ـ صرفه جویی در هزینه:

نصب شبکه های بی سیم می تواند آسان تر و ارزان تر باشد، به ویژه در ساختمانهای ذکر شده یا در مواردی که صاحب خانه اجازه نصب کابل را نمی دهد. نبود سیم و کابل باعث کاهش هزینه می شود. این امر با ترکیبی از عوامل از جمله هزینه نسبتاً کم روترهای بی سیم، عدم نیاز به کابل، حفاری و جایگذاری کابل در داخل داکت و ترانک ها یا روشهای دیگر که ممکن است برای ایجاد اتصالات فیزیکی لازم باشد، انجام می شود. علاوه بر این، هیچگونه نگهداری سیم لازم نیست.

ـ تطبیق پذیری:

ادغام سریع و آسان دستگاه ها در شبکه و انعطاف پذیری بالا هنگام نصب.

ـ فرصت ها / برنامه های جدید:

شبکه های بی سیم به شما امکان می دهد محصولات یا خدمات جدیدی را ارائه دهید. به عنوان مثال، بسیاری از سالن های فرودگاه، ایستگاه های قطار، هتل ها، کافه ها و رستوران ها خدمات شبکه بی سیم را نصب کرده اند تا به کاربران اجازه دهند هنگام سفر به آن ها متصل شوند.

معایب:

ـ امنیت:

انتقال بی سیم در معرض حمله کاربران غیرمجاز است، بنابراین باید توجه ویژه ای به امنیت شود.

ـ مشکلات نصب:

اگر دیگران در همان ساختمان نیز از فناوری بی سیم استفاده کنند یا منابع دیگر سیگنال های رادیویی وجود داشته باشد، ممکن است دچار تداخل شوید. این می تواند منجر به ضعف در ارتباطات یا در موارد شدید، از بین رفتن ارتباطات بی سیم شود.

ـ پوشش:

در برخی از ساختمان ها داشتن پوشش ثابت می تواند مشکل باشد و منجر به ایجاد اختلال در سیگنال های رادیویی شود. به عنوان مثال، در سازه های ساخته شده با استفاده از فولاد، انتقال فرکانس های رادیویی مورد استفاده برای شما دشوار است.

ـ سرعت انتقال:

انتقال بی سیم می تواند کندتر از شبکه های سیمی باشد. در شبکه های بی سیم بزرگتر، backbone network معمولاً سیمی است تا بی سیم.

ـ انواع آنتن در شبکه های بی سیم:

آنتن ها برای شبکه های بی سیم (Wireless) بسیار مهم هستند. آنها سیگنال بی سیم را که برای انتقال داده ها استفاده می کنیم، تسهیل می کنند. آنها همچنین در قدرت و دامنه سیگنال نقش دارند.

مشاهده ویدیو: آشنایی با تکنولوژی Powerline Ethernet

آنتن های وایرلس چگونه کار می کنند؟

دستگاه های بی سیم از امواج رادیویی برای برقراری ارتباط بی سیم با یکدیگر استفاده می کنند. این سیگنال های بی سیم چیزی نیست جز امواج الکترومغناطیسی (امواج EM) که شامل بسته های اطلاعاتی هستند. آنتن های بی سیم امواج EM را به سیگنال های الکتریکی تبدیل می کنند و بالعکس.

دستگاه های شبکه بی سیم مانند روترهای بی سیم، تلفن های هوشمند، لپ تاپ ها، تبلت ها و نقاط اتصال دارای آنتن های دریافت و انتقال هستند. آنتن های گیرنده، امواج EM حاوی بسته های اطلاعاتی را می گیرند و آنها را به سیگنال های الکتریکی برای پردازش دستگاه تبدیل می کنند. در مقابل، آنتن های انتقال دهنده سیگنال های الکتریکی را به امواج EM تبدیل می کنند تا بسته های اطلاعاتی را انتقال دهند.

دو نوع اصلی از آنتن وایرلس برای شبکه ی بی سیم وجود دارد که هرکدام هدف خاصی برای نحوه و زمان استفاده دارند. انواع مختلف آنتن را می توان از مکان های کوچک دفتر کار گرفته تا محوطه بزرگ و فضای باز یافت. در حالی که آنتن ها انواع مختلفی دارند، هدف همه آنها یکسان است: تولید امواج رادیویی برای ارسال اطلاعات از طریق هوا. سه نوع اصلی آنتن همه جهته (omnidirectional)، نیمه جهت دار(semi-directional) و بسیار جهت دار هستند.

1ـ آنتن های همه جهته یا omnidirectional:

آنتن های همه جهته یک سیگنال را با زاویه 360 درجه تابش می کنند تا وسیع ترین پوشش سیگنال را ارائه دهند. آنتن همه جهته را به عنوان یک لامپ رشته ای بدون شکل در نظر بگیرید. وقتی لامپ روشن است، به طور مساوی نور را از هر جهت پخش می کند تا کل اتاق را روشن کند. به طور معمول، دامنه آنتن بسیار کمتر از آنتن جهت دار است، اما سطح پوشش آنها بسیار بیشتر است. به عبارت دیگر، نور لامپ به اندازه آنتن جهت دار گسترش نخواهد یافت، اما می تواند کل اتاق را روشن کند. آنتن های Omni اغلب در داخل و خارج از فضا یافت می شوند.

ـ انواع آنتن های omni:

• آنتن های Omni Outdoor: برای بهبود سیگنال بی سیم در فضای باز استفاده می شود. برای بهبود پوشش بی سیم در خارج، آنها معمولاً به یک روتر یا اکسس پوینت (AP) در فضای باز متصل می شوند.
•  آنتن های Ceiling Dome: از طریق کابل کواکسیال به روتر یا نقطه دسترسی متصل شوید و در سقف منزل، ساختمان اداری یا انبار نصب می شوند.
• آنتن های Rubber Duck یا Dipole Antennen: به طور معمول در روترها، نقاط دسترسی و آداپتورهای وای فای USB یافت می شوند.

2ـ آنتن های جهت دار یا directional:

آنتن های جهت دار همانطور که از اسمشان پیداست تمام توان خود را در یک جهت متمرکز می کنند. آنتن جهت دار مانند چراغ قوه کار می کند. وقتی چراغ قوه را روشن می کنید، ناحیه ای را که نور در حال تابش است روشن می کند. الگوی تابش چراغ قوه به شکل مثلث است، هر چیزی خارج از این مثلث نور دریافت نمی کند.

از آنجا که قدرت آنتن بیشتر متمرکز است، آنها قادر به ارسال و دریافت سیگنال بی سیم از فاصله بیشتر، اما با یک منطقه تحت پوشش بسیار کمتر هستند. به عبارت دیگر، نور توانایی رسیدن به فراتر از یک اتاق را دارد، اما یک اتاق کامل را روشن نخواهد کرد. آنتن های  بی سیم جهت دار اغلب برای شبکه های بی سیم از راه دور نطقه به نقطه برای ایجاد ارتباط بین دو ساختمان و ارتباط یک به چند نقطه که در آن چند آنتن جهت دار با یک آنتن همه جهته ارتباط برقرار می کنند، استفاده می شوند.

ـ انواع آنتن های directional جهت دار:

• Yagi Antennas: محبوب ترین آنتن جهت دار است. شکل بیشتر آنتن های Yagi مانند پیکان است. برای کار، آنها باید به جهتی که سیگنال ارسال یا از آن دریافت می کنند، اشاره کنند. آنتن معمولی Yagi دارای تابش 45 درجه است.
• آنتن های پنل کوتاه(Mini Panel Antennas): آنتن هایی با مختصات کم برای انتقال امواج رادیویی از یک منطقه خاص طراحی شده اند. این آنتن ها معمولاً برای بهبود سیگنال بی سیم شما در فضای داخلی استفاده می شوند. برای از بین بردن مشکلات اتصال، آنتن باید به سمتی هدایت شود که می خواهید سیگنال را به آن بفرستید و از آن سیگنال دریافت کنید. این نوع آنتن ها دارای تابش 60 درجه هستند.
• آنتن های پنلی(Panel Antennas): آنتن های قوی که می توانند برای انتقال یا دریافت سیگنال از فواصل دور استفاده شوند. آنها یا می توانند برای انتقال داده بیشتر به روتر متصل شوند یا برای دریافت داده از مسافت های دیگر به آداپتور USB بی سیم متصل شوند. آنتن های پنلی دارای جهت بیشتری نسبت به آنتن های پنل کوتاه هستند. آنها دارای الگوی تابش 35 درجه هستند.
• Parabolic Grid Antenna: این آنتن ها سود فوق العاده بالایی دارند و بسیار جهت دار هستند. آنها تمایل دارند که یک پهنای باند بسیار باریک داشته باشند، معمولاً بین 20-3 درجه. بنابراین، این آنتن ها قادر به ارسال و دریافت سیگنال از کیلومترها دورتر هستند و این آنها را برای شبکه های بی سیم نقطه به نقطه عالی می کند. بعلاوه به دلیل طراحی، آنها می توانند در برابر شرایط آب و هوایی بد مقاومت کنند.

خرید آنتن میکروتیک

بیشتر بخوانید: رادیو وایرلس چیست و چه کاربردی دارد؟

بهترین روش های نصب آنتن های بی سیم در فضای باز:

 امواج رادیویی به راحتی توسط موانع مختلف ضعیف یا مسدود می شوند. برای ارائه بهترین سیگنال ممکن در مسافت طولانی ، آنتن ها باید به صورت بهینه نصب شوند. آنتن های بی سیم باید دید واضحی داشته باشند: هنگامی که سیگنال آنها توسط درختان و ساختمان ها مسدود نشده باشد آنتن های بیرونی بهترین عملکرد را دارند.

هنگام نصب آنتن های برد بلند از نقطه به نقطه یا نقطه به چند نقطه، اطمینان حاصل کنید که خط دید آنها هیچ مانعی ندارد. اگر حذف موانع امکان پذیر نباشد، می توان آنتن ها را برای انتقال سیگنال از روی محل بالاتر نصب کرد.

ـ تراز آنتن های بی سیم:

برای به اشتراک گذاری موفق یک شبکه دوربرد، آنتن ها باید مستقیماً با یکدیگر تراز شوند. به عنوان مثال، یک شبکه نقطه به نقطه نیاز به وجود آنتن جهت دار بر روی هر ساختمان دارد. اگر آنتن ها به سمت یکدیگر باشند، اما یک آنتن بالاتر از دیگری نصب شده باشد، خط ارتباطی بین این دو ساختمان وجود نخواهد داشت.

ـ جهت آنتن بی سیم:

جهت دهی صحیح آنتن یا فاز دهی آنتن نسبت به آنتن های پایه (آنتن جهت دار یا چند جهته که منبع سیگنال بی سیم است) مهم است. آنتن های بی سیم باید بصورت عمودی نصب شوند، بدین معنی که آنتن های بیرونی قطب عمودی باید بصورت عمودی با یکدیگر تراز شوند تا یک شبکه موفق ایجاد شود. اگر آنتن جهت دار به صورت افقی باشد در حالی که آنتن پایه به صورت عمودی است، آنتن ها نمی توانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.

اگر هدف شما انتقال سیگنال در مسافت های طولانی است، به آنتن هایی با هزینه بیشتر احتیاج خواهید داشت. از طرف دیگر، اگر می خواهید در حیاط خانه خود سیگنال را بهبود ببخشید، آنتن با هزینه بالا همیشه ایده آل نیست. یک آنتن در فضای باز با افزایش زیاد ممکن است سیگنال را بیش از حد کشیده و باعث دورتر و ضعیف شدن سیگنال در حیاط خانه شما شود.

ـ استفاده از کوتاه ترین کابل:

سیگنال های بی سیم می توانند از طریق کابل ها از بین بروند، بنابراین برای محافظت بیشتر از سیگنال، از حداقل طول کابل مورد نیاز استفاده کنید. اگر از کابل بلندتری استفاده می کنید، کابل را دور هر چیزی نپیچید و سیم پیچ نکنید.

بهترین روش های نصب آنتن های بی سیم داخلی:

آنتن های داخلی بهترین عملکرد را دارند وقتی که سیگنال آنها توسط دیوارها، فلزات، درها، کف و مبلمان مسدود نشود. برای کاهش تداخل، ارائه بهترین قدرت سیگنال و بهبود دامنه سیگنال، آنتن ها باید در بهترین مکان ممکن قرار بگیرند. در حالت ایده آل، آنتن ها باید در محلی قرار بگیرند که توسط موانع محدود نشده باشند.

علاوه بر این، جهت گیری آنتن های همه جهته در روتر می تواند بر روی سیگنال تأثیر بگذارد. در صورت صاف بودن آنتن های روتر، سیگنال بی سیم شما بهینه نمی شود. اگر یکی از آنتن ها مستقیم و دیگری افقی باشد، سرعت و پوشش بهتری را تجربه خواهید کرد. به این ترتیب روتر می تواند با موفقیت با هر دو نوع قطبیت خطی ارتباط برقرار کند.

 ارتباطات بی سیم انقلابی است که هیچ نشانه ای از توقف ندارد. در حال حاضر، فقط چند نوع شبکه بی سیم وجود دارد. با این حال، فقط زمان نشان می دهد که این فناوری ارتباطی تا چه حد پیشرفت کرده و چه رسانه جدیدی از اتصالات بی سیم ایجاد شده است تا نیازهای سریع به داده های سریع مصرف کنندگان را تأمین کند.

بیشتر بخوانید: امنیت در شبکه وایرلس