تفاوت میان سوئیچ های شبکه
این مقاله در تاریخ 17 مهر 1398 نوشته و در تاریخ 07 شهریور 1402 و 25 بهمن 1403 مورد بازبینی قرار گرفته است. |
سوئیچ های شبکه، از مهمترین تجهیزات اکتیو شبکه هستند که وظیفه آنها متصل کردن سایر تجهیزات درون یک شبکه کامپیوتری نظیر پرینتر، اکسس پوینت، کامپیوترها، سرورها و غیر است. در واقع این دستگاه ها از مهمترین تجهیزات اکتیو هستند که کار آن انتقال دیتا در شبکه است. ما در این مقاله قصد داریم در رابطه با دلایل تفاوت میان سوئیچ های شبکه صحبت کنیم اما اگر تمایل دارید در رابطه با این دستگاه های پرمصرف بیشتر بدانید به مقاله سوئیچ شبکه چیست مراجعه کنید.
سوئیچ شبکه چیست؟
فهرست محتوا
سوئیچ ها در شبکه برای اتصال و مدیریت ترافیک بین دستگاه ها و همچنین جابجایی اطلاعات بین چندین دستگاه در شبکه استفاده می شوند. این دستگاه ها اطلاعات را در قالب بسته های داده بین سایر تجهیزات درون شبکه منتقل می کنند. در شبکه ها، سوئیچ ها می توانند به عنوان سوئیچ های لایه 2 و 3 استفاده شوند. این دستگاه ها توسط شرکت های مختلف و در انواع مختلفی طراحی، تولید و به بازار تجهیزات شبکه عرضه می شوند.
سوئیچ های شبکه می توانند چندین دستگاه مانند کامپیوتر، سرورهای شبکه و .. را با ایجاد منبعی مشترکی ایجاد کنند. از آنجا که این سوئیچ های شبکه به عنوان یک کنترلر عمل می کند و در همین حال شرایطی را فراهم می کند که با به اشتراک گذاری اطلاعات در هزینه ها صرفه جویی و بهره وری بیشتر می گردد.
سوئیچ های شبکه جزء سوئیچ هایی با عملکرد مدیریتی هستند که با توجه به شرایط مدیریت در شبکه و میزان کنترلی که می خواهید درشبکه داشته باشید سوئیچ مورد نظر و مناسب شبکه تان را انتخاب کنید.
از معروفترین شرکت های تولید کننده سوئیچ شبکه می توان به سیسکو، میکروتیک، دی لینک، تی پی لینک اشاره کرد. همان طور که گفته شد سوئیچ های شبکه مسئول انتقال دیتا در بین تجهیزات درون یک شبکه هستند و آن ها را به هم متصل می کنند.
تفاوت میان سوئیچ های شبکه:
می توان علاوه بر دسته بندی سوئیچ شبکه که به طور کامل در مقاله انواع سوئیچ شبکه مطرح شد حال این سوال پیش می آید که علت این دسته بندی های مختلف چیست و چه عواملی سبب ایجاد تفاوت میان سوئیچ ها می گردد.
برای پاسخ به این سوال باید گفت عواملی همچون لایه عملکرد، سرعت انتقال سوئیچ، تعداد پورت، قابلیتPOE، قابلیت Stackable از عوامل اصلی ایجاد گروه های مختلف سوئیچ در شبکه می شوند:
ـ لایه عملکرد:
- سوئیچ لایه 2: این سوئیچ شبکه در لایه 2 OSI یکی Data Link Layer عمل می کنند. اساس کار این سوئیچ ها بر اساس آدرس فیزیکی MAC Address است. همچنین این سوئیچ ها قادر به انتقال بسته ها درون یک Broadcast Domain هستند و از پروتکل های مسیریابی OSPF و RIP پشتیبانی نمی کنند. از جمله قابلیت های امنیتی این دستگاه ها می توان به Port Security و MAC Filtering اشاره کرد.
- سوئیچ لایه 3: این سوئیچ های شبکه در لایه 3 مدل OSI یعنی Network Layer عمل کرده و از آدرس IP برای انتقال دیتا استفاده می کند. این دستگاه ها قابلیت انتقال دیتا بین شبکه را داشته و به عنوان یک روتر عمل می کنند. همچنین از پروتکل های مسیریابی مانند BGP، RIP و OSPF پشتیبانی می کنند. از جمله قابلیت های امنیتی این سوئیچ ها می توان به VPN، ISP و Firewall اشاره کرد. همچین از قابلیت های مدیریتی پشرفته نظیر مانیتورینگ، ضبط لاگ ها، دسترسی از راه دور و مدیریت از طریق پروتکل های SMP نیز پشتیبانی می کند.
بیشتر بخوانید: مدل OSI چیست؟
ـ سرعت انتقال دیتا در سوئیچ:
سرعت انتقال دیتا در انواع مختلف سوئیچ های شبکه متفاوت است. شما میتوانید سوئیچها را با پیکربندی ثابت در سرعتهای اترنت سریع (10/100Mbps)، گیگابیت اترنت (10/100/1000Mbps) و 10 گیگابیت 40/100Gbps بیابید. البته لازم به ذکر است که تکنولوژی Multigigabit نیز در برخی از سوئیچها موجود است که دارای سرعتی بیش از 1 گیگابیت بوده و بر روی کابل های شبکه cat 6/5e ارائه میشود.
سوئیچ ها دارای تعداد پورت های Uplink و downlink هستند. پورت های downlink به کاربران نهایی متصل می شوند و پورت های uplink به سایر سوئیچ ها و زیر ساخت ها متصل می شوند.
ـ تعداد پورت:
تعداد پورت در سوئیچهای مختلف متفاوت است. به طور معمول سوئیچ ها در تعداد پورت 5، 8، 10، 16، 24 ، 28، 48 و 52 عرضه می شوند. این پورت ها می توانند ترکیبی از اسلات های +SFTP/SFP برای اتصال فیبر باشند. اما در بیشتر موارد از نوع پورت های مسی با اتصال RJ45 که در قسمت جلو قرار گرفته و تا فاصله صد متری را پشتیبانی می کنند. اما هنگامی که از ماژول های SFP استفاده می کنید می تواند تا فاصله 400 کیلومتر را طی کند.
ـ قابلیت POE:
این قابلیت به این معنی است که دستگاه هایی که از آن بهره می برند جهت عملکرد نیازی به کابل کشی برق نداشته و برق آن از طریق همان کابل شبکه تامین می شود. به همین دلیل دیگر نیازی به کابل کشی برق و یا استفاده از آداپتور ندارد. حال این ویژگی خود را در سطح وسیع تری، برای مثال در شبکههای بزرگ، نشان می دهد زیرا هزینه کابل کشی برق را از میان برداشته که خود سبب صرفه جویی در راه اندازی اولیه بستر شبکه خواهد شد.
از دیگر مزایای وجود آن این است که امکان ایجاد کابل کشی برق در برخی نقاط میسر نمی باشد که با استفاده از این قابلیت به راحتی می توان آن مشکل را برطرف کرد. که با حذف کابل برق از شبکه، شما میتوانید با کابل شبکه، انتقال برق داشته باشید.
شاید بهترین مثال قرار دادن یک اکسس پوینت وایرلس در درون دیوار یا سقف باشد. سوئیچ ها جریان برق را با توجه به استاندارهای مختلف عرضه می کنند از جمله :
ـ استاندارد IEEE 802.3af: جریان برق را تا 15.4 وات در یک پورت انتقال می دهد.
– استاندارد IEEE 802.3at: جریان برق را تا 30 وات در یک پورت انتقال می دهد.د ر بیشتر مواد استاندارد 802.3af کافی می باشد اما دستگاه هایی مانند Video phones و Access Point ها با رادیو چندگانه نیاز به قدرت برق بیشتری دارند.
برخی از سوئیچ های سیسکو از Universal Power over Ethernet UPoEیا 60W PoE پشتیبانی کرده و تا 60 وات در هر پورت برق انتقال می دهند. استاندارد جدید 802.3bt حتی قدرت بالاتری از برق را برای برنامه های آینده تامین خواهد کرد.
در آخر می توان گفت انتخاب سوئیچ دارای POE یا بدون آن به نیاز شبکه ی شما بستگی دارد. پس بهتر است نیاز خود را سنجیده و دستگاه هایی که در اختیار دارید را مورد بررسی قرار دهید زیرا زمانی که شما نیازی به آن ندارید و یک شبکه بسیار ساده ای در اختیار دارید سوئیچ های بدون قابلیت POE می تواند گزینه مناسب و اقتصادی تری باشند.
بیشتر بخوانید: سوئیچ POE و کاربرد آن
ـ قابلیت Stackable:
با رشد و پیشرفت شبکه و ارتقای آن، نیاز به استفاده از تعداد زیادی سوئیچ شبکه ایجاد میشود. هنگام استفاده از سوئیچهای مختلف هر کدام از آنها نیاز به مدیریت دارند که این امر در شرایطی که شبکه شما بزرگ باشد بسیار سخت و غیر ممکن است.
سوئیچهای Stackable راهی برای ساده سازی و افزایش دسترسی به شبکه فراهم می کنند. شما میتوانید به جای پیکربندی، مدیریت و رفع اشکال 8 سوئیچ به طور جداگانه، تمامی هشت سوئیچ را توسط یک سوئیچ مدیریت کنید.
به طور کلی می توان گفت که این قابلیت دارای مزایایی از جمله مدیریت از راه دور سوئیچ ها (که در واقع شما یک IP برای مدیریت و یک فایل تنظیمات (Configuration file) خواهید داشت، عدم نیاز به کابل کشی شبکه یا فیبر نوری، انعطاف پذیری در توسعه شبکه، قابلیت Stackwise Plus که این قابلیت امکان استفاده حداکثری از پهنای باند بین سوئیچ ها را می دهد و … می باشد.
البته معایبی نیز دارد که از جمله هزینه بر بودن و اشغال نمودن فضای زیاد درون رک شبکه می باشد. به همین دلیل اگر دارای شبکه کوچکی هستید، پس استفاده از Stackable Switch اصلا به صرفه نخواهد بود. البته باید در هنگام خرید دقت داشته باشید سوئیچ هایی که در بازار به عنوان Stackable به فروش می رسند ممکن است به طور واقعی دارای این قابلیت نباشند.
از بهترین نمونه های سوئیچ های Stackable شرکت سیسکو می توان به سوئیچ های سری 2960X ،3750-X ،3750-E و … اشاره کرد. از جمله سوئیچ های 3750x می توان به سوئیچ سیسکو WS-C3750X-12S-S اشاره کرد.
عوامل موثر در انتخاب سوئیچ شبکه:
در انتخاب سوئیچ شبکه می توان به موارد زیر اشاره کرد:
انتخاب یک سوئیچ شبکه مناسب برای محیطهای مختلف به عواملی بستگی دارد که در زیر به برخی از مهمترین آنها اشاره میکنم:
-
تعداد پورتها
تعداد پورتهای سوئیچ باید متناسب با نیاز شبکه و تعداد دستگاههای متصل به آن باشد. سوئیچها معمولاً از ۵، ۸، ۱۲، ۲۴ و ۴۸ پورت در دسترس هستند. در شبکههای بزرگتر، سوئیچهای با پورتهای بیشتر نیاز خواهد بود.
-
سرعت پورتها (Bandwidth)
سرعت پورتها میتواند متفاوت باشد، از جمله ۱۰/۱۰۰/۱۰۰۰ مگابیت در ثانیه (Fast Ethernet / Gigabit Ethernet) و حتی ۱۰ گیگابیت در ثانیه (10G). انتخاب سرعت مناسب بستگی به نیاز پهنای باند شبکه دارد.
-
نوع سوئیچ (Managed vs Unmanaged)
سوئیچهای غیرمدیریتی (Unmanaged Switches): برای محیطهای کوچک یا زمانی که نیاز به پیکربندی خاص ندارید مناسب است.
سوئیچهای مدیریتی (Managed Switches): قابلیتهای مدیریتی مانند VLAN ،QoS (Quality of Service)، نظارت و تنظیمات امنیتی پیشرفته دارند و برای محیطهای پیچیدهتر و شبکههای بزرگتر مناسب هستند.
-
نوع و ویژگیهای امنیتی
ویژگیهای امنیتی مانند جلوگیری از حملات DoS، کنترل دسترسی به پورتها، و پشتیبانی از پروتکلهای امنیتی (مانند 802.1X) میتواند در انتخاب سوئیچ تاثیرگذار باشد.
-
پشتیبانی از PoE (Power over Ethernet)
اگر نیاز به تأمین برق از طریق کابل شبکه برای دستگاههایی مانند دوربینهای مداربسته، تلفنهای IP یا نقاط دسترسی بیسیم دارید، سوئیچهایی با پشتیبانی از PoE ضروری خواهند بود.
-
مدت زمان فعالیت (Uptime) و قابلیت اطمینان
سوئیچهایی که برای محیطهای حساس و حیاتی انتخاب میشوند باید از قابلیت اطمینان بالایی برخوردار باشند و زمان فعالیت (Uptime) بالای ۹۹.۹۹٪ را ارائه دهند.
-
پروتکلهای مدیریت و نظارت
ویژگیهایی مانند SNMP، RMON، و ابزارهای نظارتی میتوانند به مدیر شبکه کمک کنند تا عملکرد و سلامت سوئیچ را بررسی و کنترل کنند.
-
گستره کاربرد
سوئیچهای خانگی: نیاز به ویژگیهای پیچیده ندارند و معمولاً غیرمدیریتی هستند.
سوئیچهای شرکتها یا دفاتر بزرگ: نیاز به سوئیچهای مدیریتی با ویژگیهای پیشرفته دارند.
-
سرعت و تأخیر (Latency)
اگر شبکه نیاز به انتقال سریع دادهها داشته باشد (برای مثال در سرویسهای VoIP یا استریم ویدیو)، سوئیچهایی با تأخیر پایین و سرعت بالا باید انتخاب شوند.
-
نوع اتصال و سازگاری
سوئیچ باید با سایر تجهیزات شبکه شما (مانند روتر، سرور، و کارت شبکه دستگاهها) سازگار باشد. این مورد در انتخاب سوئیچهایی با پشتیبانی از استانداردهای مختلف اهمیت دارد.
-
قیمت
قیمت سوئیچها با توجه به ویژگیها و ظرفیتهای مختلف متغیر است. سوئیچهای مدیریتی و پیشرفته قیمت بالاتری دارند، اما در شبکههای پیچیدهتر هزینهبر خواهند بود.
-
مقیاسپذیری
در صورت گسترش شبکه در آینده، سوئیچ باید قابلیت مقیاسپذیری داشته باشد تا بتوان به راحتی پورتهای بیشتری به آن اضافه کرد.
انتخاب سوئیچ مناسب بستگی به این عوامل دارد که در چه محیطی شبکهسازی میکنید و چه ویژگیهایی برای شبکهتان ضروری است.
- پیچیدگی شبکه
- تعداد VLAN
- نرخ ارسال داده ها
- حافظه mac
- قیمت سوئیچ شبکه
- عملکرد سوئیچ در شبکه
- پورت های سوئیچ
- سرعت پردازش
- مدیریت ترافیک داده ها
مقایسه سوئیچ های شبکه از لحاظ لایه شبکه:
هر شبکه ای برای داشتن سرعت بالا و همچنین استفاده بیشتر از داده های با دامنه بالا در سیستم کاری خود از سوئیچ استفاده می کنند. از بهترین سوئیچ های شبکه میتوانیم به سوئیچ سیسکو که یکی از کاربردی ترین سوئیچ ها در بازار شبکه هستند اشاره کنیم. سوئیچهای سیسکو (Cisco Switches) در لایههای مختلف شبکه به کار میروند و برای بهبود عملکرد، افزایش امنیت و مقیاسپذیری شبکه طراحی شدهاند. این سوئیچها با توجه به لایههای مختلف مدل OSI (مدل مرجع سیستمهای باز) طراحی و ساخته میشوند. اما هر لایه باید بر اساس نیاز کاربری مدنظر در سیستم استفاده شوند، حال میتوانیم به بررسی عملکرد و تفاوت لایه های مختلف در شبکه بپردازیم:
لایه 2 شبکه:
لایه 2 مدل OSI مسئول ارسال و دریافت دادهها بین دستگاههای مختلف شبکه است. سوئیچهای سیسکو که در این لایه عمل میکنند، بستهها را بر اساس آدرس MAC (Media Access Control) ارسال و دریافت میکنند..
این لایه شامل بخش کلیدی در شبکه های اترنت و wi-fi می باشد و بخش مهمی از شبکه های کامپیوتری و انتقال داده در بین دستگاه های متفاوت را تشکیل می دهند. در این لایه فریم های موجود در جهت انتقال داده ها بسته بندی و خطاهای موجود در سیستم را کنترل و تصحیح کرده است. همچنین لایه 2 با مدیریت ترافیک شبکه کمک به بهینه سازی سیستم می کند و باعث سرعت بخشیدن به ارتباطات می شود.
سوئیچهای لایه 2 به طور معمول وظیفه هدایت فریمها از یک پورت به پورت دیگر را انجام میدهند و از ویژگیهایی چون VLAN (شبکههای مجازی محلی) و استراق سمع (Spanning Tree Protocol) پشتیبانی میکنند.
لایه 3 شبکه:
سوئیچهای لایه 3 که به سوئیچهای “لایه 3” یا “سوئیچهای مسیریابی” معروف هستند، قادرند دادهها را بر اساس آدرسهای IP هدایت کنند. این سوئیچها مانند روترها عمل میکنند و قادرند تا دادهها را از یک شبکه به شبکه دیگر ارسال کنند. سوئیچهای لایه 3 به ویژگیهایی چون مسیریابی (Routing)، بهینهسازی ترافیک شبکه و مدیریت پیچیدگیهای مسیریابی در شبکههای بزرگ کمک میکنند.
این لایه از شبکه، مسئولیت تعیین مسیر داده ها را در میان منابع مختلف در شبکه بر عهده دارد. لایه موجود آدرس IP و اطلاعات متفاوت شبکه را به مقصد هدایت و سبب ایجاد تبادل داده ها در شبکه های گسترده می شود. همچنین لایه3 به مدیریت ترافیک و مسیریابی اطلاعات پرداخته و به عنوان پل ارتباطی در میان لایه های قبل و بعد ساختار کلی یک شبکه را نگه می دارد.
لایه 4 شبکه:
سوئیچهای لایه 4 معمولاً در شبکههایی که نیاز به کنترل بیشتر روی ترافیک دارند، استفاده میشوند. این سوئیچها میتوانند از پروتکلهایی مثل TCP و UDP برای مدیریت جریان دادهها استفاده کنند و قادرند کیفیت سرویس (QoS) را بر اساس نیازهای ترافیکی فراهم کنند. این لایه به ویژه برای تنظیمات پیچیدهای که نیاز به کنترل جریان ترافیک دارند، مفید است. در این لایه علاوه بر مزایای لایه های 2 و 3 امکان اولویت بندی ترافیک شبکه را بر طبق برنامه های UDP، TCP، کنترل کردن جریان و … را به همراه دارد.
تفاوت لایه 2 و لایه3:
به طور کلی میتوانیم بگوییم که تفاوت اصلی بین سوئیچهای لایه 2 و لایه 3 در نحوه پردازش و هدایت دادهها در شبکه است. لایه 2 فریم های اطلاعاتی را دربین تمامی دستگاه ها از طریق آدرس mac رد و بدل می کند. در حالی که سوئیچ لایه 3 علاوه بر اینکه قابلیت همگام سازی اطلاعات را دارد، امکان جابجایی اطلاعات از طریق آدرس IP با واحد انتقالی بنام Packet را هم ممکن می سازد و اینگونه بهترین مسیر را در جهت بالا بردن کارایی سیستم شبکه انتخاب می کنند.
سوئیچهای لایه 2 شبکه، قابلیت مسیریابی ندارند و تنها فریمها را از یک پورت به پورت دیگر منتقل میکنند و معمولاً برای مدیریت VLANها و جلوگیری از حلقههای شبکه با استفاده از پروتکلهایی مانند STP (Spanning Tree Protocol) به کار میروند..
هرکدام از این لایهها ویژگیها و کاربردهای خاص خود را دارند. در اینجا تفاوتها به طور خلاصه آمده است:
- پردازش آدرسها:
- سوئیچ لایه 2 (Data Link Layer):
- بر اساس آدرس MAC (Media Access Control) فریمها را هدایت میکند.
- اطلاعاتی که در لایه 2 پردازش میشود شامل آدرسهای سختافزاری (MAC) است.
- سوئیچهای لایه 2 میتوانند فریمها را فقط در همان شبکه محلی (LAN) هدایت کنند.
- سوئیچ لایه 3 (Network Layer):
- بر اساس آدرس IP (Internet Protocol) بستهها را هدایت میکند.
- این سوئیچها برای مسیریابی دادهها بین شبکههای مختلف (WAN یا اینترنت) استفاده میشوند.
- سوئیچهای لایه 3 قادرند دادهها را بین شبکههای مختلف (مثلاً شبکههای داخلی و خارجی) منتقل کنند.
- کاربرد و عملکرد:
- سوئیچ لایه 2:
- استفاده اصلی این سوئیچها در شبکههای محلی (LAN) است.
- سوئیچهای لایه 2 بیشتر برای تقسیمبندی و مدیریت شبکههای محلی از طریق VLANها به کار میروند.
- از نظر عملکرد، این سوئیچها به سادگی فریمها را از یک پورت به پورت دیگر بر اساس آدرس MAC هدایت میکنند.
- در لایه 2 معمولاً قابلیت مسیریابی وجود ندارد.
- سوئیچ لایه 3:
- این سوئیچها توانایی مسیریابی (Routing) دارند و قادرند بستهها را بین شبکههای مختلف هدایت کنند.
- سوئیچهای لایه 3 به ویژه در شبکههای گسترده (WAN) یا زمانی که به اتصال چندین LAN به یکدیگر نیاز باشد، به کار میروند.
- این سوئیچها قابلیتهایی مانند IP Routing و Static Routing دارند.
- قابلیت مسیریابی:
- سوئیچ لایه 2:
- بدون مسیریابی است.
- فقط در یک شبکه محلی (LAN) عمل میکند و ترافیک شبکه را بر اساس آدرسهای MAC هدایت میکند.
- سوئیچ لایه 3:
- دارای قابلیت مسیریابی (Routing) است.
- میتواند بستهها را بین شبکههای مختلف هدایت کرده و حتی مسیرهای مختلف را بهینهسازی کند.
- مقیاسپذیری:
- سوئیچ لایه 2:
- به دلیل اینکه فقط در یک LAN عمل میکند، بیشتر محدود به شبکههای کوچک و متوسط است.
- کارایی آن بستگی به حجم ترافیک درون LAN دارد.
- سوئیچ لایه 3:
- این سوئیچها برای شبکههای بزرگتر و پیچیدهتر مناسبتر هستند و توانایی مدیریت ترافیک بین شبکههای مختلف را دارند.
- از این رو، میتوانند در شبکههای گستردهتری استفاده شوند.
- پروتکلها و ویژگیها:
- سوئیچ لایه 2:
- پشتیبانی از VLAN (برای تقسیمبندی شبکه).
- استفاده از پروتکلهایی مانند STP (Spanning Tree Protocol) برای جلوگیری از حلقهها در شبکه.
- سوئیچ لایه 3:
- پشتیبانی از پروتکلهای IP Routing (مانند OSPF، RIP و EIGRP).
- امکان پیکربندی Route Summarization و Access Control Lists (ACLs) برای کنترل دسترسی به شبکهها.
- هزینه و پیچیدگی:
- سوئیچ لایه 2:
- معمولاً ارزانتر و سادهتر است، زیرا فقط نیاز به پردازش فریمهای داده و هدایت آنها بر اساس آدرس MAC دارد.
- سوئیچ لایه 3:
- معمولاً گرانتر و پیچیدهتر است، زیرا نیاز به پردازش آدرسهای IP و پشتیبانی از مسیریابی و پروتکلهای پیچیدهتری دارد.
نتیجه گیری:
در پایان می توان اشاره کرد علاوه بر اینکه همواره تکنولوژی شبکه در حال پیشرفت و رشد می باشد و به طور معمول در جهت ارتقاء سیستم شبکه همواره باید از تکنولوژی به روز استفاده کرد پس نیاز به سوئیچ های شبکه روز به روز بیشتر می شود. در این مسیر سوئیچ سیسکو یکی از برترین سوئیچ های شبکه می باشد که در این مقاله به چهار عامل تفاوت میان سوئیچ های شبکه و تعربف لایه ها و همچنین تفاوت آنها اشاره شد. این موضوع شامل سرعت انتقال دیتا در سوئیچ، تعداد پورت، قابلیت POE، قابلیت Stackable که تغییر در آنها سبب ایجاد تفاوت در سوئیچ های مختلف می گردند که هر کدام بر اساس نیاز شبکه مورد استفاده قرار می گیرند.
بیشتر بخوانید: انواع سوئیچ شبکه
سپاسگزاریم که تا این مرحله مقاله ما را مورد بازدید قرار داده اید و امیدوارم که برای شما مفید واقع شده باشد. جهت آشنایی با انواع سوئیچ های سیسکو و ویژگی های منحصر به فرد آن ها به سایت مسترشبکه مراجعه کرده و مقالات ما را در قسمت مجله مسترشبکه مطالعه کنید.